Είναι ομοούσιο με τα πρόσωπα του Πατρός και του Υιού και κατά το Σύμβολο της Πίστεως «συνπροσκυνείται και συνδοξάζεται» με τον Πατέρα και με τον Υιό, ίσο κατά τη λατρεία και την τιμή.
«Ο Θεός είναι ο ήλιος, ο Χριστός είναι οι αχτίνες και το φως είναι το Άγιο Πνεύμα», αναφέρουν χαρακτηριστικά σε κηρύγματα τους οι πατέρες του Αγίου Όρους δείχνοντας μας τη σχέση αλλά και τη δύναμη της Αγίας Τριάδας.
Η εορτή του Αγίου Πνεύματος είναι κινητή γιορτάζεται πάντα Δευτέρα, 7 εβδομάδες μετά το Πάσχα.
Για τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος στην Ορθόδοξη εκκλησία αλλά και για τη σημασία Του στη ζωή των πιστών μίλησε στο ekriti.gr ο πατέρας Βασίλειος Γκάτσης, ιερέας στον Ναό της Παναγίας της Ευαγγελίστριας στα Χανιά.
«Είναι ένα από τα Πρόσωπα της Αγίας Τριάδας, πιστεύουμε στον Πατέρα, στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα, τρία πρόσωπα που είναι ίσα, δεν είναι το ένα ανώτερο ή κατώτερο από το άλλο. Είναι Αυτό που καθοδηγεί την εκκλησία ανά τους αιώνες. Ο Χριστός είπε εγώ θα φύγω αλλά μη λυπάστε, να είστε χαρούμενοι γιατί θα σας στείλω το Πνεύμα το Άγιο, θα σας καθοδηγεί σε όλη τη ζωή σας», μας εξηγεί ο πάτερ.
Κατά την Πεντηκοστή το Άγιο Πνεύμα εμφανίστηκε με την μορφή φωτιάς στους μαθητές του Χριστού, σαν φλόγες πάνω από τα κεφάλια τους, με αυτό τον τρόπο την ημέρα εκείνη ήρθε το Άγιο Πνεύμα στους μαθητές του Χριστού.
«Ο Άγιος Ιωάννης ανέφερε ότι «αμαρτία εστί αστοχία». Ο άνθρωπος προσπαθεί να βρει την ευτυχία με λάθος τρόπους, άστοχους, αναζητώντας χρήματα ή δόξα. Ακόμα όμως κι αν έρθουν αντιλαμβάνεται ότι τελικά μαζί τους δεν ήρθε και η ολοκλήρωση. Διαπιστώνει ότι δεν είναι ευτυχισμένος. Είναι καλό να παρακαλάμε το Άγιο Πνεύμα για να μας οδηγήσεις στην μοναδική ευτυχία στην αληθινή ευτυχία που είναι ο Χριστός.», προσθέτει ο πάτερ.
Συνεχίζοντας αναφέρεται στον Άγιο Σιλουανό τον Αθωνίτη ο οποίος έλεγε χαρακτηριστικά: «Δέομαι ουν σου Κύριε, ίνα γνωρίσωσίν Σε εν Πνεύματι Αγίω πάντες οι λαοί της γης». «Είναι πολύ σημαντική αυτή η λεπτομέρεια : εν Πνεύματι Αγίω. Σήμερα αλλά και σε όλες τις εποχές, πολλοί είναι αυτοί οι οποίοι θέλουν να γνωρίσουν το Χριστό. Οι περισσότεροι όμως αποτυγχάνουν γιατί ψάχνουν με λάθος τρόπο. Προσπαθούν με τη λογική, με τη γνώση, την επιστήμη να "τρυπήσουν" τον ουρανό και να καταφέρουν να γνωρίσουν έτσι το Θεό. Γι΄ αυτό και ειδικά σήμερα οι άνθρωποι αρέσκονται σε ατελείωτες φιλοσοφικές συζητήσεις, υπαρξιακά ερωτήματα του στυλ: γιατί ο Θεός κάνει αυτό, γιατί επιτρέπει το άλλο, και έχει την εντύπωση έτσι ο φτωχός σύγχρονος άνθρωπος ότι θα καταφέρει να προσεγγίσει το Θεό. Ο Θεός όμως δεν είναι ούτε πειραματόζωο, ούτε μαθηματική εξίσωση, ούτε φιλοσοφικό αποτέλεσμα. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει τίποτα και κανένας τρόπος να περιγραφή ο Θεός. Γνωρίζεται όπως λέγει ο Άγιος Σιλουανός, μόνο "εν Πνεύματι Αγίω"».
Για να Το κατανοήσουμε καλύτερα μας δίνει ένα παράδειγμα: Άλλο να περιγράψω επιστημονικά τη φροντίδα της μητέρας μου προς εμένα, να πω ότι μου μαγειρεύει, με αγκαλιάζει, με φροντίζει. Και άλλο να έχω μία μητέρα που να μ’ αγαπάει και να με φροντίζει. Το πώς μ αγαπάει η μητέρα μου δεν μπορώ να το περιγράψω σε κάποιον που δεν έχει μητέρα. Είναι εντελώς διαφορετική «εν πνεύματι αγίω» (δηλαδή με τη βοήθεια του πνεύματος) βιωματική, ζωντανή.
Η προσευχή του Αγίου Πνεύματος:
«Αν λοιπόν θέλουμε να γνωρίσουμε Τον Δημιουργό του σύμπαντος κόσμου, πρέπει να γίνουμε ναοί του Αγίου Πνεύματος. Αλλά για να δεχθεί το Άγιο Πνεύμα να έρθει να μείνει και να κατοικίσει μέσα μας, θα πρέπει να πληρούμε κάποιες προϋποθέσεις. Οι βασικότερες από αυτές είναι να έχουμε ΄καρδιά καθαρή, αγνή και ταπεινή. Γι' αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό να μη βρωμίζουμε την καρδιά και το σώμα μας με αμαρτίες και πνευματικές ακαθαρσίες, γιατί έτσι διώχνουμε το Πνεύμα το Άγιο από τη ζωή μας.
Κι όποτε νομίσουμε ότι βρεθήκαμε σε αδιέξοδο στη ζωή μας, να στραφούμε με εμπιστοσύνη, αλλά και ταπείνωση στο Άγιο Πνεύμα, και γονατιστοί να του πούμε: Βασιλεύ Ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της Αληθείας, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο θησαυρός των
αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν, και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος, και σώσον, Αγαθέ, τας ψυχάς ημών», καταλήγει ο πάτερ.
Τα δώρα του Αγίου Πνεύματος
Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα δίνεται στὸν καθένα μας ὄχι σύμφωνα μὲ τὴν ἀξία τῶν καλῶν ἔργων του, ἀλλὰ δωρεάν, σύμφωνα μὲ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ, γιὰ τὴ σωτηρία του, όπως αναφέρεται σε άρθρο του orthodoxfathers.com το οποίο επισημαίνει τί χαρίζει στὸν ἄνθρωπο τὸ Ἅγιο Πνεῦμα.
«Ὅταν κατοικήσει μέσα στὸν ἄνθρωπο τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, τοῦ δίνει πίστη καὶ φωτισμό. Χωρὶς Αὐτό, κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ ἔχει ἀληθινὴ καὶ ζωντανὴ πίστη. Χωρὶς τὸ φωτισμό Του, καὶ ὁ πιὸ σοφὸς καὶ μορφωμένος ἄνθρωπος εἶναι ὁλότελα τυφλὸς ὡς πρὸς τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν κτίση Του. Ἀπεναντίας, τὸ Ἅγιο Πνεῦμα μπορεῖ νὰ φωτίσει ἐσωτερικὰ καὶ τὸν πιὸ ἀμόρφωτο καὶ ἁπλοϊκὸ ἄνθρωπο, νὰ τοῦ ἀποκαλύψει ἄμεσα τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ τοῦ προσφέρει τὴ γλυκειὰ γεύση τῆς βασιλείας Του. Ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἔχει μέσα του τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, αἰσθάνεται στὴν ψυχή του ἕνα ἀσυνήθιστο φῶς, ποὺ τοῦ ἦταν ὁλότελα ἄγνωστο μέχρι τότε.
Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα γεννάει στὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου τὴν ἀληθινὴ ἀγάπη. Ἡ ἀληθινὴ ἀγάπη εἶναι σὰν μία καθαρὴ φωτιά, μία πηγὴ θερμότητας, ποὺ ζεσταίνει τὴν καρδιά. Εἶναι μία ρίζα, ποὺ βλαστάνει μέσα στὴν καρδιὰ ὅλα τὰ καλὰ ἔργα. Γιὰ τὸν ἄνθρωπο ποὺ ἔχει ζωογονηθεῖ ἀπὸ τὴν ἀληθινὴ ἀγάπη, τίποτα δὲν εἶναι δύσκολο, φοβερὸ ἢ ἀδύνατο. Γι' αὐτὸν κανένας νόμος δὲν εἶναι βαρύς, καμιὰ ἐντολὴ δὲν εἶναι ἀνεφάρμοστη. Ὅλα του εἶναι εὔκολα.
Ἡ πίστη καὶ ἡ ἀγάπη, ποὺ χαρίζει στὸν ἄνθρωπο τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, εἶναι τόσο μεγάλα καὶ δυνατὰ ὄπλα στὰ χέρια του, πού, ἂν τὰ ἔχει, μπορεῖ εὔκολα, ἄνετα, μὲ χαρὰ καὶ γαλήνη νὰ βαδίσει τὸ δρόμο ποὺ βάδισε ὁ Χριστός.
Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα δίνει ἀκόμα στὸν ἄνθρωπο δύναμη, γιὰ ν' ἀντιστέκεται στοὺς πειρασμοὺς τοῦ κόσμου. Ἔτσι, χρησιμοποιεῖ βέβαια τὰ ἐπίγεια ἀγαθά, ἀλλὰ σὰν περαστικὸς
ταξιδιώτης, χωρὶς νὰ κολλάει σ' αὐτὰ τὴν καρδιά του. Ἀντίθετα, ὁ ἄνθρωπος ποὺ δὲν ἔχει μέσα του τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ὅσο μορφωμένος καὶ ἔξυπνος κι ἂν εἶναι, μένει πάντα δοῦλος καὶ αἰχμάλωτος τοῦ κόσμου.
Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα δίνει στὸν ἄνθρωπο καὶ σοφία.Αὐτὸ τὸ βλέπουμε κατεξοχὴν στοὺς ἁγίους ἀποστόλους, πού, πρὶν λάβουν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ἦταν ἀγράμματοι καὶ ἁπλοϊκοὶ ἄνθρωποι, ὕστερα ὅμως κανεὶς δὲν μποροῦσε ν' ἀντισταθεῖ στὴ σοφία καὶ τὴ δύναμη τοῦ λόγου τους.
Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα χαρίζει σοφία ὄχι μόνο στὰ λόγια τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλὰ καὶ στὶς πράξεις του. Ἔτσι, λ.χ., ἐκεῖνος ποὺ ἔχει μέσα του τὸ Πνεῦμα, πάντα θὰ βρεῖ τὸ χρόνο καὶ τὸν τρόπο νὰ φροντίσει γιὰ τὴ σωτηρία του, ἀκόμα καὶ μέσα στὸ θόρυβο τοῦ κόσμου.
Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα χαρίζει τὴν ἀληθινὴ χαρά, τὴν καρδιακὴ εὐτυχία καὶ τὴν ἀσάλευτη εἰρήνη. Ὁ ἄνθρωπος ποὺ δὲν ἔχει μέσα του τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ποτὲ δὲν μπορεῖ νὰ χαρεῖ ἀληθινά, νὰ εὐχαριστηθεῖ καθαρά, νὰ νιώσει τὴν εἰρήνη ποὺ γλυκαίνει τὴν ψυχή. Εἶναι ἀλήθεια ὅτι κάπου κάπου χαίρεται. Μὰ ἡ χαρά του εἶναι στιγμιαία καὶ ὄχι καθαρή. Κάπου-κάπου διασκεδάζει. Μὰ οἱ διασκεδάσεις του εἶναι πάντα κενές, ἀνούσιες, καὶ μετὰ ἀπ' αὐτὲς τὸν κυριεύει μία ἀκόμα μεγαλύτερη στενοχώρια. Κάπου-κάπου εἶναι ἤρεμος. Μὰ ἡ ἠρεμία του δὲν εἶναι ἡ πνευματικὴ εἰρήνη, εἶναι νάρκη τῆς ψυχῆς. Καὶ ἀλίμονο σ' ἐκεῖνον ποὺ δὲν προσπαθεῖ καὶ δὲν θέλει νὰ ξυπνήσει ἀπ' αὐτὴ τὴ νάρκη!
Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα δίνει καὶ τὴν ἀληθινὴ ταπείνωση.Ὁ ἄνθρωπος, ἀκόμα καὶ ὁ πιὸ γνωστικός, δὲν μπορεῖ νὰ γνωρίσει τὸν ἑαυτό του ὅσο πρέπει, ἂν δὲν ἔχει μέσα του τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Γιατί χωρὶς τὴ θεία βοήθεια, δὲν μπορεῖ νὰ δεῖ τὴν πραγματικὴ κατάσταση τῆς ψυχῆς του. Ἂν εἶναι τίμιος καὶ κάνει κανένα καλὸ στοὺς συνανθρώπους του, νομίζει πῶς εἶναι δίκαιος ἢ καί, σὲ σύγκριση μὲ τοὺς ἄλλους, τέλειος καὶ πῶς δὲν τοῦ χρειάζεται τίποτ' ἄλλο!
Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ὅταν κατοικήσει μέσα μας, μᾶς ἀποκαλύπτει ὅλη τὴν ἐσωτερική μας φτώχια καὶ ἀδυναμία. Καὶ ἀνάμεσα στὶς ἀρετές μας, προβάλλει ὅλες τὶς ἁμαρτίες μας, τὴν ἀμέλειά μας, τὴν ἀδιαφορία μας γιὰ τὴ σωτηρία τῶν ἄλλων, τὴν ἰδιοτέλειά μας ἀκόμα καὶ ἐκεῖ ποὺ φαινόμαστε μεγαλόψυχοι, τὴν παχυλὴ φιλαυτία μας ἀκόμα καὶ ἐκεῖ ποὺ ποτὲ δὲν τὴν ὑποπτευόμασταν. Κοντολογίς, τὸ Ἅγιο Πνεῦμα μας τὰ δείχνει ὅλα, ὅπως πραγματικὰ εἶναι. Καὶ τότε ἀρχίζουμε ν' ἀποκτᾶμε τὴν ἀληθινὴ ταπείνωση. Τότε ἀρχίζουμε νὰ χάνουμε τὴν ἐμπιστοσύνη μας στὶς δικές μας δυνάμεις καὶ ἀρετές. Τότε ἀρχίζουμε νὰ θεωροῦμε τὸν ἑαυτό μας χειρότερο ἀπὸ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους. Καὶ ταπεινωμένοι μπροστὰ στὸν Ἰησοῦ Χριστό, ἀρχίζουμε νὰ μετανοοῦμε εἰλικρινὰ καὶ νὰ ἐλπίζουμε μόνο σ' Ἐκεῖνον.
Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα μᾶς διδάσκει, τέλος, τὴν ἀληθινὴ προσευχή. Κανένας δὲν μπορεῖ νὰ κάνει προσευχὴ πραγματικὰ εὐάρεστη στὸ Θεό, πρὶν λάβει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Γιατί ἂν ἀρχίσει νὰ προσεύχεται, χωρὶς νὰ ἔχει μέσα του τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, θὰ δεῖ τὸ νοῦ του νὰ μὴν μπορεῖ νὰ συγκεντρωθεῖ. Ἐπιπλέον, δὲν γνωρίζει, ὅπως πρέπει, οὔτε τὸν ἑαυτό του οὔτε τὶς ἀνάγκες του οὔτε τί νὰ ζητήσει οὔτε πῶς νὰ τὸ ζητήσει ἀπὸ τὸ Θεό. Καλὰ-καλὰ δὲν ξέρει οὔτε τί εἶναι ὁ Θεός. Ὅποιος, ὅμως, ἔχει μέσα του τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, γνωρίζει τὸ Θεό, βλέπει ὅτι Αὐτὸς εἶναι ὁ Πατέρας του καὶ ξέρει πῶς νὰ Τὸν πλησιάσει, πῶς νὰ Τὸν παρακαλέσει καὶ τί νὰ Τοῦ ζητήσει. Οἱ σκέψεις του στὴν προσευχὴ εἶναι εὔτακτες, καθαρές, προσηλωμένες μόνο στὸν Κύριο. Ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος μπορεῖ μὲ τὴν προσευχή του νὰ πετύχει τὰ πάντα, ἀκόμα καὶ βουνὰ νὰ μετακινήσει».
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου