Η ταινία γυρίστηκε σε μια από τις πιο σκληρές φαβέλες του Ρίο και ακολουθεί μία ομάδα παιδιών καταγράφοντας το χρονικό της μύησης τους στην τέχνη του θεάτρου.
«Ο Ευτυχισμένος Πρίγκιπας» του Όσκαρ Ουάϊλντ, το έργο που ονειρεύονται να ανεβάσουν, είναι η αφορμή για τις πρωτόγνωρες αλλαγές που θα φέρει το θέατρο στον τρόπο με τον οποίο βλέπουν τον εαυτό τους, το γκέτο τους, τη γεμάτη αντιφάσεις πόλη τους, μια πόλη που ακροβατεί ανάμεσα στην τυφλή βία και τις ξέφρενες φιέστες ενώ την ίδια ώρα οι νεαροί ήρωες του ντοκιμαντέρ ακροβατούν ανάμεσα στο όνειρο του θεάτρου και τη σκληρή πραγματικότητα .
Παράλληλα με την εμπειρία των παιδιών, οι θεατρικοί τους δάσκαλοι, ο Έλληνας σκηνοθέτης θεάτρου Σωτήρης Καραμεσίνης και τρεις βραζιλιάνες ηθοποιοί, μέλη της θεατρικής του ομάδας Musa, στο ξεχωριστό σχολείο Solar Meninos de Luz της φαβέλας Pavão-Pavâozinho Cantagalo, βιώνουν τη δική τους χειροπιαστή και ψυχολογική περιπέτεια, πολεμώντας με μηδενικά μέσα να υλοποιήσουν το φιλόδοξο όνειρο μιας παράστασης.
Ανάμεσα σε μαθητές και παιδαγωγούς, ορθώνεται ο «Ευτυχισμένος Πρίγκιπας» του Όσκαρ Ουάιλντ, το έργο που ονειρεύονται να ανεβάσουν. Ένα παραμύθι με αλληγορική σημασία που γεφυρώνει το θέατρο με την πραγματικότητα. Στην φανταστική πόλη του έργου και στο Ρίο δυο αγάλματα δεσπόζουν στο τοπίο και παρατηρούν από ψηλά τη ζωή που κυλάει στα πόδια τους, τις κοινωνικές ανισότητες, τη φτώχεια, το περιθώριο, την αδικία. Το άγαλμα του Ευτυχισμένου Πρίγκιπα και το άγαλμα του Ιησού Λυτρωτή.
Το ταξίδι παιδιών και δασκάλων που διαρκεί μια σχολική χρονιά συμπυκώνεται σε ένα ημερολόγιο εμπειριών, σκέψεων και συναισθημάτων που η ταινία έρχεται να καταγράψει. Λίγες ημέρες πριν από το ανέβασμα της παράστασης κι ενώ το Ρίο ετοιμάζεται να υποδεχτεί πανηγυρικά τη νέα χρονιά και το επόμενο καρναβάλι, μικροί και μεγάλοι πρωταγωνιστές ξετυλίγουν τις προσωπικές στιγμές μιας χρονιάς θεάτρου, φθάνουν στην κορύφωση της πορείας ταξιδεύοντας από τη φαβέλα στο μακρινό, λαμπερό Ρίο, ζουν τις πυρετώδεις ετοιμασίες της πρεμιέρας, το χτυποκάρδι των παρασκηνίων, την αγωνία πριν το χειροκρότημα.
Η ρεαλιστική καταγραφή και ταυτόχρονα η αναπαράσταση στιγμών από τα ίδια τα παιδιά-ηθοποιούς και τις οικογένειές τους, δημιουργεί ένα μίγμα γραφής που κάνει όλη την ταινία ένα κινηματογραφικό παιχνίδι όπου τα σύνορα ανάμεσα στα συμβάντα και την αναπαράσταση χάνονται. Το φιλμ γίνεται τελικά κι αυτό ένα πεδίο έκφρασης που επεκτείνει τη θεατρική εμπειρία των παιδιών, κάνοντάς τα θέμα αλλά και ερμηνευτές του εαυτού τους και της ζωής του ταυτόχρονα.
Η ταινία είναι το πρώτο κινηματογραφικό ντοκιμαντέρ του Πάνου Δεληγιάννη και απορρέει από τους προσωπικούς δεσμούς του με την Βραζιλία, το Ρίο, τον κόσμο της φαβέλας, το σκοτεινό και φωτεινό πάθος της βραζιλιάνικης πραγματικότητας.
«Ευτυχισμένοι Πρίγκιπες - Príncipes Felizes - Happy Princes»
Ένα ντοκιμαντέρ του Πάνου Δεληγιάννη
Προβολές:
Πέμπτη 8 Μαρτίου, 20:30 αίθουσα Φρίντα Λιάπα , Αποθήκη Δ
β΄ προβολή:
Παρασκευή 9 Μαρτίου,13:15 αίθουσα Φρίντα Λιάπα ,Αποθήκη Δ
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου