Πώς θα τρέφονται 10 δισεκατομμύρια κάτοικοι που θα έχει η Γη το 2050; Θα έχει εξασφαλιστεί η διατροφική ποιότητα και παράλληλα θα έχουν μειωθεί οι ανισότητες; Το Museu do Amanha (Μουσείο του Αύριο) του Ρίο προσπαθεί να απαντήσει στις ερωτήσεις αυτές.
Το 2050 θα χρειάζεται 50% περισσότερη ενέργεια και 40% περισσότερο νερό για να τραφεί ο πλανήτης, αναφέρει το υπερ-μοντέρνο μουσείο πάνω στους τοίχους του οποίου προβάλλονται βίντεο με καλλιέργειες σε όλες τις ηπείρους, στο πλαίσιο της έκθεσης που εγκαινιάστηκε την περασμένη εβδομάδα.
«Η διατροφή έγινε ένα καυτό θέμα που ενδιαφέρει όλο τον κόσμο σήμερα», εξηγεί ο Λεονάρντο Μενέζες, επιμελητής της έκθεσης «Pratodomundo» (Φαγητό για όλο τον κόσμο).
Το υλικό της έκθεσης δόθηκε από το AFP (φωτογραφίες και βίντεο από όλο τον κόσμο) και από τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO).
Αλληλεπιδραστικές προβολές επιτρέπουν στον θεατή να ακολουθήσει μια ολόκληρη διαδρομή για να κατανοήσει τις προκλήσεις της διατροφής το 2050.
Θα υπάρχει σοβαρή έλλειψη γεωργικής έκτασης αλλά ήδη πολλοί τρόποι διερευνώνται. Όπως οι πειραματικές καλλιέργειες μέσα στις πόλεις (οριζόντιες στις ταράτσες ή κάθετες πάνω στους τοίχους) που πραγματοποιούνται ήδη σε 50 χώρες. Αλλά και μέσα στις ερήμους, μέσα στα δάση ή στην τούνδρα.
Και άλλα μέσα υπάρχουν για να επεκταθούν οι καλλιέργειες ώστε να τραφούν όλο και περισσότεροι άνθρωποι με σεβασμό παράλληλα στο περιβάλλον: πάνω στους ωκεανούς (θαλάσσια αγροκτήματα) ή μέσα σε υπόγειες σήραγγες όπως ήδη γίνεται στο Λονδίνο.
Στο εξής αρχίζουν οι καλλιέργειες ακόμη και μέσα σε φυτείες. Η πολιτεία Παρά του Αμαζονίου, στη βόρεια Βραζιλία, αναπτύσσει κακαόδεντρα και πιπεριές υπό τη μεγάλη σκιά που προσφέρουν οι κοκοφοίνικες πάνω από τα δέντρα αυτά. Οι τεχνικές αυτές περιορίζουν επίσης τη διάβρωση των εδαφών και αυξάνουν τη γονιμότητά τους.
«Είμαστε ένα μουσείο που θέτει ερωτήσεις», δηλώνει ο Λεονάρντο Μενέζες. Θέλουμε να αυξήσουμε το επίπεδο συνείδησης του κόσμου. Και καθημερινά κομίζουμε νέες απαντήσεις».
Το διατροφικό μέλλον θα περάσει από την τεχνολογία που παρουσιάζεται στο μουσείο, όπως αυτοί οι ρομποτικοί μη επανδρωμένοι επικονιαστές, που θα αναλάβουν το έργο που έκαναν οι αποδεκατισμένες από τον άνθρωπο μέλισσες ή τα «χάμπουργκερ του εργαστηρίου».
Ένα μέρος της έκθεσης αφιερώνεται στις καλλιέργειες των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών -επικίνδυνες ή όχι;- στον ρόλο των γυναικών στις καλλιέργειες και στα προβλήματα υγείας που συνδέονται με την κακή διατροφή.
Το Museu do Amanha, ένα κόσμημα στις όχθες του Κόλπου Γκουαναμπάρα, εγκαινιάστηκε πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016 και αναμένει τουλάχιστον μισό εκατομμύριο επισκέπτες τους έξι μήνες που θα διαρκέσει η έκθεση, η οποία στη συνέχεια θα ταξιδέψει εκτός Βραζιλίας.
Το 2050 θα χρειάζεται 50% περισσότερη ενέργεια και 40% περισσότερο νερό για να τραφεί ο πλανήτης, αναφέρει το υπερ-μοντέρνο μουσείο πάνω στους τοίχους του οποίου προβάλλονται βίντεο με καλλιέργειες σε όλες τις ηπείρους, στο πλαίσιο της έκθεσης που εγκαινιάστηκε την περασμένη εβδομάδα.
«Η διατροφή έγινε ένα καυτό θέμα που ενδιαφέρει όλο τον κόσμο σήμερα», εξηγεί ο Λεονάρντο Μενέζες, επιμελητής της έκθεσης «Pratodomundo» (Φαγητό για όλο τον κόσμο).
Το υλικό της έκθεσης δόθηκε από το AFP (φωτογραφίες και βίντεο από όλο τον κόσμο) και από τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO).
Αλληλεπιδραστικές προβολές επιτρέπουν στον θεατή να ακολουθήσει μια ολόκληρη διαδρομή για να κατανοήσει τις προκλήσεις της διατροφής το 2050.
Θα υπάρχει σοβαρή έλλειψη γεωργικής έκτασης αλλά ήδη πολλοί τρόποι διερευνώνται. Όπως οι πειραματικές καλλιέργειες μέσα στις πόλεις (οριζόντιες στις ταράτσες ή κάθετες πάνω στους τοίχους) που πραγματοποιούνται ήδη σε 50 χώρες. Αλλά και μέσα στις ερήμους, μέσα στα δάση ή στην τούνδρα.
Και άλλα μέσα υπάρχουν για να επεκταθούν οι καλλιέργειες ώστε να τραφούν όλο και περισσότεροι άνθρωποι με σεβασμό παράλληλα στο περιβάλλον: πάνω στους ωκεανούς (θαλάσσια αγροκτήματα) ή μέσα σε υπόγειες σήραγγες όπως ήδη γίνεται στο Λονδίνο.
Στο εξής αρχίζουν οι καλλιέργειες ακόμη και μέσα σε φυτείες. Η πολιτεία Παρά του Αμαζονίου, στη βόρεια Βραζιλία, αναπτύσσει κακαόδεντρα και πιπεριές υπό τη μεγάλη σκιά που προσφέρουν οι κοκοφοίνικες πάνω από τα δέντρα αυτά. Οι τεχνικές αυτές περιορίζουν επίσης τη διάβρωση των εδαφών και αυξάνουν τη γονιμότητά τους.
«Είμαστε ένα μουσείο που θέτει ερωτήσεις», δηλώνει ο Λεονάρντο Μενέζες. Θέλουμε να αυξήσουμε το επίπεδο συνείδησης του κόσμου. Και καθημερινά κομίζουμε νέες απαντήσεις».
Το διατροφικό μέλλον θα περάσει από την τεχνολογία που παρουσιάζεται στο μουσείο, όπως αυτοί οι ρομποτικοί μη επανδρωμένοι επικονιαστές, που θα αναλάβουν το έργο που έκαναν οι αποδεκατισμένες από τον άνθρωπο μέλισσες ή τα «χάμπουργκερ του εργαστηρίου».
Ένα μέρος της έκθεσης αφιερώνεται στις καλλιέργειες των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών -επικίνδυνες ή όχι;- στον ρόλο των γυναικών στις καλλιέργειες και στα προβλήματα υγείας που συνδέονται με την κακή διατροφή.
Το Museu do Amanha, ένα κόσμημα στις όχθες του Κόλπου Γκουαναμπάρα, εγκαινιάστηκε πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016 και αναμένει τουλάχιστον μισό εκατομμύριο επισκέπτες τους έξι μήνες που θα διαρκέσει η έκθεση, η οποία στη συνέχεια θα ταξιδέψει εκτός Βραζιλίας.
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου