Δελτίο τύπου ΤΕΧΝΗΣ Κιλκίς
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Μ.Κ.Ε. Τέχνη σας καλεί στα εγκαίνια της έκθεσης έργων ζωγραφικής του Κιλκισιώτη εικαστικού Δημήτρη Γκιούλτσου, με τίτλο “Τα ημιτελή” την Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2018 και ώρα 19:30 στην αίθουσα “Κούρος Ευρωπού” της Τέχνης.
Η Έλλη Κοκκίνη-Καπλάνη, Ιστορικός, Κριτικός Τέχνης, Προιστάμενη του Τμήματος Πολιτιστικών Εκδηλώσεων & Εικαστικών Τεχνών του Βαφοπούλειου Πνευματικού Κέντρου μιλώντας για τη δουλειά του Δημήτρη Γκιούλτσου αναφέρει:
Με τρόπο σχηματικά καθαρό, με λεπταίσθητη ευαισθησία και επιλογή γραφής του ραπιδογράφου ο Δημήτρης Γκιούλτσος καταχωρεί και σημασιοδοτεί, με αντιληπτική συνείδηση ξεκάθαρη, συνάφειες ταυτισμένες με τον άνθρωπο, κυρίως τη γυναίκα και το φυσικό περιβάλλον.
Η τεχνική ενός κατευθείαν χειρισμού στιγμογραφικής πινελιάς και η επιλογή μόνον του μαύρου χρώματος πάνω σε λευκές επιφάνειες, τον έχουν οδηγήσει σε σημεία προβολής εικόνων, που δίνουν έντεχνα τη δική τους σωματικότητα στο χώρο, συμπληρώνοντας με πυκνώσεις και αραιώσεις τα επίπεδα και τα πεδία ανάπτυξης της κάθε σύνθεσης.
Η απόσπαση και η ανακατάταξη κάθε χωριστού, δομικού στοιχείου της είναι εμφανές ότι αξιοποιείται αφεαυτό από τους σχηματισμούς των στιγμών, προτείνοντας εκδοχές ανοιχτές σε ποικίλες ερμηνείες.
Τοπία άνυδρα, με ελάχιστα στοιχεία ζωής, όπως λ.χ. ένα δέντρο ή ένα απλοποιημένο φύλλωμα, κύκλοι που υπονοούν τον ήλιο ή το φεγγάρι και αντανακλούν τους ιριδισμούς τους σε γήινες ή θαλάσσιες επιφάνειες, εκτάσεις ερημικές, δομημένες με οριζόντιες διαβαθμίσεις του άσπρου και του μαύρου, ακέφαλα τμήματα γυναικείων γυμνών, που υπονοούν με τα καμπυλόσχημα μέλη τους οτι αποτελούν μέρος της γεωφυσικής ακολουθίας, προβεβλημένα αποτμήματα γυναικείων, κυρίως, προσώπων, με έμφαση στα καλογραμμένα μάτια, τμήματα από φιγούρες αλόγων, χαλάσματα πέτρινων σπιτιών και κροκάλες σε πρωταγωνιστικό ρόλο, ποικιλόμορφες σε μέγεθος, όψη και σχήμα, αποτελούν τα βασικά θέματα της εικονοποιίας του.
Η ευχερής χρήση του ραπιδοφόρου σε σινική μελάνη αναδεικνύει την ικανότητά του να προσδίδει τη δέουσα σημασία σε κάθε συνθετικό του πόνημα, κάνοντάς το να δρα ως σύμβολο, ενταγμένο σ'εναν ευρύτερο εννοιολογικό κύκλο.
Οι συνειρμοί που γεννιούνται στην αποσπασματική τοποθέτηση θεμάτων, που σε κάποιες περιπτώσεις γίνονται τετραλογίες, η “αυθαίρετη” ή μη παράθεσή τους, που παραπέμπει σε αρχές του υπερρεαλισμού, ο υπαινικτικός χώρος, συνιστούν, παρά τη μινιμαλιστική φόρμα, μία διηγηματική πράξη με υπερβατικό και ονειρικό χαρακτήρα, κάτω από τον οποίο υποβόσκει και μία ποιητική διάθεση.
Ο ρόλος τους, κατά βάση, παραπέμπει σε αλληγορίες και οι προτεινόμενες εκφραστικές “αποχρώσεις” δείχνουν να οδηγούν σε περαιτέρω διεισδύσεις, επιστρατεύοντας ερμηνείες ανάλογες με την αντιληπτική ικανότητα του κάθε θεατή.
Η επίπονη πρακτική του Γκιούλτσου με αυτού του είδους τη γραφή, συνιστά την καλλιτεχνική φυσιογνωμία του έργου του, μέσα από την οποία ανασύρεται η εσωτερική λογική μιας άλλης τάξης, μιας άλλης υπόστασης που αγγίζει τα όρια μιας υπαρξιακής πραγμάτωσης, πέρα από το ιδιωτικό και το προσωπικό.
Η έκθεση θα διαρκέσει από 1 έως τις 14 Οκτωβρίου 2018, και θα είναι ανοικτή για το κοινό καθημερινά (εκτός σαββατοκύριακου) 5:00-8:00 μ.μ.
Η Έλλη Κοκκίνη-Καπλάνη, Ιστορικός, Κριτικός Τέχνης, Προιστάμενη του Τμήματος Πολιτιστικών Εκδηλώσεων & Εικαστικών Τεχνών του Βαφοπούλειου Πνευματικού Κέντρου μιλώντας για τη δουλειά του Δημήτρη Γκιούλτσου αναφέρει:
Με τρόπο σχηματικά καθαρό, με λεπταίσθητη ευαισθησία και επιλογή γραφής του ραπιδογράφου ο Δημήτρης Γκιούλτσος καταχωρεί και σημασιοδοτεί, με αντιληπτική συνείδηση ξεκάθαρη, συνάφειες ταυτισμένες με τον άνθρωπο, κυρίως τη γυναίκα και το φυσικό περιβάλλον.
Η τεχνική ενός κατευθείαν χειρισμού στιγμογραφικής πινελιάς και η επιλογή μόνον του μαύρου χρώματος πάνω σε λευκές επιφάνειες, τον έχουν οδηγήσει σε σημεία προβολής εικόνων, που δίνουν έντεχνα τη δική τους σωματικότητα στο χώρο, συμπληρώνοντας με πυκνώσεις και αραιώσεις τα επίπεδα και τα πεδία ανάπτυξης της κάθε σύνθεσης.
Η απόσπαση και η ανακατάταξη κάθε χωριστού, δομικού στοιχείου της είναι εμφανές ότι αξιοποιείται αφεαυτό από τους σχηματισμούς των στιγμών, προτείνοντας εκδοχές ανοιχτές σε ποικίλες ερμηνείες.
Τοπία άνυδρα, με ελάχιστα στοιχεία ζωής, όπως λ.χ. ένα δέντρο ή ένα απλοποιημένο φύλλωμα, κύκλοι που υπονοούν τον ήλιο ή το φεγγάρι και αντανακλούν τους ιριδισμούς τους σε γήινες ή θαλάσσιες επιφάνειες, εκτάσεις ερημικές, δομημένες με οριζόντιες διαβαθμίσεις του άσπρου και του μαύρου, ακέφαλα τμήματα γυναικείων γυμνών, που υπονοούν με τα καμπυλόσχημα μέλη τους οτι αποτελούν μέρος της γεωφυσικής ακολουθίας, προβεβλημένα αποτμήματα γυναικείων, κυρίως, προσώπων, με έμφαση στα καλογραμμένα μάτια, τμήματα από φιγούρες αλόγων, χαλάσματα πέτρινων σπιτιών και κροκάλες σε πρωταγωνιστικό ρόλο, ποικιλόμορφες σε μέγεθος, όψη και σχήμα, αποτελούν τα βασικά θέματα της εικονοποιίας του.
Η ευχερής χρήση του ραπιδοφόρου σε σινική μελάνη αναδεικνύει την ικανότητά του να προσδίδει τη δέουσα σημασία σε κάθε συνθετικό του πόνημα, κάνοντάς το να δρα ως σύμβολο, ενταγμένο σ'εναν ευρύτερο εννοιολογικό κύκλο.
Οι συνειρμοί που γεννιούνται στην αποσπασματική τοποθέτηση θεμάτων, που σε κάποιες περιπτώσεις γίνονται τετραλογίες, η “αυθαίρετη” ή μη παράθεσή τους, που παραπέμπει σε αρχές του υπερρεαλισμού, ο υπαινικτικός χώρος, συνιστούν, παρά τη μινιμαλιστική φόρμα, μία διηγηματική πράξη με υπερβατικό και ονειρικό χαρακτήρα, κάτω από τον οποίο υποβόσκει και μία ποιητική διάθεση.
Ο ρόλος τους, κατά βάση, παραπέμπει σε αλληγορίες και οι προτεινόμενες εκφραστικές “αποχρώσεις” δείχνουν να οδηγούν σε περαιτέρω διεισδύσεις, επιστρατεύοντας ερμηνείες ανάλογες με την αντιληπτική ικανότητα του κάθε θεατή.
Η επίπονη πρακτική του Γκιούλτσου με αυτού του είδους τη γραφή, συνιστά την καλλιτεχνική φυσιογνωμία του έργου του, μέσα από την οποία ανασύρεται η εσωτερική λογική μιας άλλης τάξης, μιας άλλης υπόστασης που αγγίζει τα όρια μιας υπαρξιακής πραγμάτωσης, πέρα από το ιδιωτικό και το προσωπικό.
Η έκθεση θα διαρκέσει από 1 έως τις 14 Οκτωβρίου 2018, και θα είναι ανοικτή για το κοινό καθημερινά (εκτός σαββατοκύριακου) 5:00-8:00 μ.μ.
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου