Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστος. Ο κ. Ανχελ Γκουρία, γενικός γραμματέας του ΟΟΣΑ, χρόνια τώρα έρχεται χοροπηδηχτός χοροπηδηχτός στη χώρα μας και τα βρίσκει όλα καλά.
Στενός φίλος και συνεργάτης του Γ. Παπανδρέου, στέλεχος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, κατά την επίσκεψή του και το δείπνο που είχε δοθεί προς τιμήν του στον «Διόνυσο», στις 16 Μαρτίου 2010, δηλαδή την ώρα που μπαίναμε στην τροχιά της χρεοκοπίας και στα μνημόνια, ο κ. Γκουρία είχε πει το απίθανο:
«Είναι αδύνατον να χρεοκοπήσει μια χώρα που το οικονομικό επιτελείο της προέρχεται από τον ΟΟΣΑ». Μιλούσε, θυμίζω, για τον κ. Παπακωνσταντίνου και την κ. Κατσέλη.
Στις 8 Ιανουαρίου 2010, ο ΟΟΣΑ, δια του αναπληρωτή διευθυντή του Οικονομικού Τμήματος Μελετών του, Ρόμπερτ Φορντ, είχε λάβει μέρος σε… επτάωρη συνάντηση για την οικονομία, που είχε ο κ. Παπανδρέου, στο Ίδρυμα Ανδρέας Παπανδρέου, με ξένους «σοφούς».
Τον Νοέμβριο του 2010, σε συνάντησή του με τον κ. Παπανδρέου στο περιθώριο του Συμβουλίου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς στο Παρίσι, ο κ. Γκουρία είχε επίσης δηλώσει ότι στην Ελλάδα «γίνεται καλή δουλειά»! Τότε ήταν που συζήτησαν για μια «πιο στενή συνεργασία ανάμεσα στον ΟΟΣΑ και τη Σοσιαλιστική Διεθνή σε θέματα που αφορούν σε μια καλύτερη λειτουργία του κράτους, όπως η πάταξη της γραφειοκρατίας, η διαφάνεια, η βοήθειας στον πολίτη»!
Τον Ιούλιο του 2011, ο κ. Γκουρία είχε ταχθεί υπέρ του PSI, δηλαδή της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα – δηλαδή του κατά τον κ. Τσίπρα καταστροφικού PSI.
Τον Αύγουστο του 2011, ξαναέκανε την εμφάνισή του, κομίζοντας έκθεση όπου… τα έβρισκε όλα άψογα! Υποστηρίζοντας ότι το πρόγραμμα (του Παπανδρέου) θα… επιτύχει, καθώς ήδη είχε αποδώσει «αξιοπρόσεκτα αποτελέσματα»!
Και μετά, είχε προτείνει άλλα σαράντα πρόσθετα μέτρα, μεταξύ των οποίων κατάργηση του χαμηλού συντελεστή ΦΠΑ σε νησιά και μεθόριο, κατάργηση της απαλλαγής για τους αγρότες, νέα μείωση του αφορολόγητου ορίου, μαζική άρση φοροαπαλλαγών, αλλά και κοινοποίηση φορολογικών δηλώσεων και λίστας με όλους όσοι οφείλουν στο Δημόσιο, άρση της μονιμότητας για τους νεοπροσληφθέντες στο Δημόσιο και την εισαγωγή μερικής απασχόλησης, μαζικές μετατάξεις 50.000 υπαλλήλων στο ευρύτερο Δημόσιο και αυτοκέφαλες ΔΕΚΟ που, αν έχουν ελλείμματα, θα κλείνουν ή θα πωλούνται.
Επίσης, ζητούσε νέες αλλαγές στο εργασιακό, πριμοδοτώντας την προσωρινή απασχόληση και τους μισθούς κάτω από τη σύμβαση, αύξηση κατά 2 χρόνια του πραγματικού ορίου συνταξιοδότησης, νέα άρση των παραθύρων για πρόωρη συνταξιοδότηση, αύξηση της συμμετοχής του ασφαλισμένου στην υγεία, αυτόματο κανόνα προσαρμογής στο μέλλον της ηλικίας συνταξιοδότησης, ανάλογα με το προσδόκιμο ζωής.
Τότε, το Γραφείο Τύπου του Συνασπισμού είχε μιλήσει για «τυφλή επιμονή σε ένα μη βιώσιμο και χρεοκοπημένο νεοφιλελεύθερο σχέδιο»…
Ως γνωστόν, τα περισσότερα αυτά εφαρμόστηκαν από την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ – και όσα δεν έχουν ακόμη γίνει αναφέρθηκαν και πάλι και στην τελευταία επίσκεψη του κ. Γκουρία.
Όταν τον Φεβρουάριο του 2015 ο κ. Γκουρία είχε πάλι σπεύσει στην Αθήνα, μετά τις συναντήσεις του με Τσίπρα και Σταθάκη, οι κυβερνητικοί μας δήλωναν διάφορα ηρωικά: «Συνεργασία με βάση τη λαϊκή βούληση. Με βάση το πρόγραμμά μας». «Η εργαλειοθήκη δεν ήταν του ΟΟΣΑ, αλλά του Σαμαρά».
Τον ίδιο μήνα, στις προγραμματικές δηλώσεις, ο κ. Τσακαλώτος, ως αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, αρμόδιος για τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις, είχε πει από το βήμα της Βουλής: «Είναι ο ΟΟΣΑ εδώ και θα συζητήσουμε, αλλά δεν θα συζητήσουμε την "εργαλειοθήκη". Θα το πούνε βεβαίως οι ιστορικοί του μέλλοντος, εάν η "εργαλειοθήκη" ήταν όντως του ΟΟΣΑ, ή των δικών μας, που πέρναγαν μέσα τις δικές τους ιδέες».
Και όταν, στις 12 Μαρτίου 2015, Τσίπρας και Γκουρία έδωσαν κοινή συνέντευξη στην έδρα του ΟΟΣΑ, ο κ. Τσίπρας μας είχε πει: «Επιθυμούμε μια νέα σχέση με τον ΟΟΣΑ, μακριά από εργαλειοθήκες. Είμαστε μια νέα κυβέρνηση της Αριστεράς με νέες ιδέες. Θέλουμε τεχνική βοήθεια για να τις εφαρμόσουμε. Είμαστε ευτυχείς να σημειώσουμε ότι είμαστε σε ευρεία συμφωνία με την πρωτοπόρο έρευνα διεθνών οργανισμών, όπως ο ΟΟΣΑ και το ΔΝΤ. Χρειαζόμαστε τεχνική εμπειρία για να εντοπίσουμε τις θεσμικές δομές που μπλοκάρουν τις αλλαγές. Η συνδρομή του ΟΟΣΑ στο θέμα αυτό είναι πολύτιμη. Επιθυμούμε μια νέα σχέση με τον ΟΟΣΑ, μακριά από εργαλειοθήκες. Οι μεταρρυθμίσεις που συζητάμε με τον ΟΟΣΑ είναι αυτές που εμείς θέλουμε να κάνουμε. Αρκετά με τη λιτότητα. Enough is enough»!
Τότε υπέγραψαν (Τσίπρας και Γκουρία) έγγραφο συνεργασίας – οπότε ο κ. Γκουρία είχε κάθε λόγο να είναι και πάλι ευχαριστημένος.
Μετά, άρχισαν πάλι τα βαφτίσια: Το Μνημόνιο με τον ΟΟΣΑ το ονόμασαν… Κοινό έγγραφο συνεργασίας και τη συνεργασία με τον Οργανισμό «μια Νέα Σχέση με τον ΟΟΣΑ».
Φυσικά, επρόκειτο πάντα για την ίδια εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ, απλώς παραλίγο να την ονομάσουν… σφυρί και δρεπάνι!
Πριν από έναν ακριβώς χρόνο, το 2014, στα Γιάννενα, ο κ. Τσίπρας είχε αναφερθεί σε «νέο σύμφωνο υποταγής και καταστροφής» που προβλέπει «να μας αποσυναρμολογήσουν με την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ, που θα καταστρέψει μερικές ακόμα χιλιάδες μικρομεσαίους».
Και τον Δεκέμβριο του 2009 σε επίκαιρη ερώτησή τους οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ανέφεραν:
«Στην ίδια κατεύθυνση το ΔΝΤ και ο ΟΟΣΑ, συναγωνίζονται ποιος θα απαιτήσει πιο ακραίες νεοφιλελεύθερες επιλογές από την εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση. Μόλις πρόσφατα, ο ΟΟΣΑ, σε συνέχεια ανάλογων πρόσφατων υποδείξεων του ΔΝΤ, «συμβουλεύει» τη νέα ελληνική κυβέρνηση να «ξεζουμίσει» ακόμη περισσότερο τους «ξεζουμισμένους». Στην έκθεσή του, που δόθηκε στη δημοσιότητα ταυτόχρονα με τον Προϋπολογισμό 2010, ο καλός Διεθνής Οργανισμός, σημειώνει ότι η προσήλωση στη δημοσιονομική εξυγίανση είναι στοιχειώδης προϋπόθεση εμπιστοσύνης της αγοράς. Όχι των εργαζομένων και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, αλλά της αγοράς. Και μας δίνει τη γνωστή συνταγή: «περικοπές δαπανών, φορολογικό κυνηγητό, νέα μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού και στο σύστημα υγείας, ακόμη πιο ευέλικτη αγορά εργασίας». Η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα, λέει, απαιτεί περισσότερες μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό και ασφαλιστικό σύστημα. Η αύξηση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας και προϊόντων θα είναι σημαντική για την επίτευξη υψηλών ποσοστών ανάπτυξης. Το ίδιο πάντα και μονότονο ρεφρέν. Ανάπτυξη ονομάζεται η ενίσχυση των κερδών του κεφαλαίου, συμπιέζοντας και συνθλίβοντας τα λαϊκά δικαιώματα και κατακτήσεις. Μια επίμονη νεοφιλελεύθερη, αντεργατική και αντιλαϊκή πολιτική, που βρίσκει τις κυβερνήσεις (δεξιές ή σοσιαλδημοκρατικές) πρόθυμες να την εφαρμόσουν».
Μετά πέρασαν από τα ειρωνικά περί «καλού οργανισμού» και από τους καπιταλιστικούς οργανισμούς που «ξεζουμίζουν» τους… «ξεζουμισμένους» στα… μέλια! (Σημειώστε ότι τα περί ξεζουμίσματος αναφέρονταν σε επίκαιρη επερώτηση του ΣΥΡΙΖΑ – 2 Δεκεμβρίου 2009 – που μεταξύ άλλων υπέγραφε και ο κ. Κουβέλης.
Αλλά σήμερα τα ψαράκια τίποτε ο κ. Κουβέλης!
Αλλά στις 26 Φεβρουαρίου 2014, μιλώντας σε ημερίδα του Τμήματος Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Τσίπρας είχε πει:
«Η κυβέρνηση επιλέγει τις κατά παραγγελία και επί χρήμασι προτάσεις του ΟΟΣΑ. Που είναι καρμπόν προτάσεις, προσανατολισμένες σε νεοφιλελεύθερες αδιέξοδες λογικές για όλες τις χώρες του πλανήτη».
Και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ διαμαρτύρονταν γιατί η Ελλάδα κατέφυγε στον ΟΟΣΑ και τον πλήρωσε, ενώ μπορούσε να διαθέσει τα χρήματα σε… έναν ελληνικό οργανισμό!
Συγγνώμη, αλλά τώρα τον πληρώνουν τον ΟΟΣΑ ή προσφέρει δωρεάν την βοήθειά του! Γιατί, απ’ ό,τι είδαμε, ο κ. Γκουρία χοροπηδούσε από τη χαρά του.
Περασμένα ξεχασμένα αυτά που έλεγε ο κ. Λαφαζάνης, τον Ιούλιο του 2009, όταν μιλούσε για «δημοσιονομική τρομοκρατία που προωθούν ο ΟΟΣΑ, το ΔΝΤ, η ΕΕ και η κυβέρνηση, βοηθούσης δυστυχώς και της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν συνιστά τίποτε άλλο παρά μια επιχείρηση κοινωνικής κατεδάφισης και εργασιακής διάλυσης».
Και αυτά που έλεγε ο κ. Βίτσας, την ίδια περίοδο, με την ιδιότητα του γραμματέα της ΚΠΕ του Συνασπισμού:
«Ο ΟΟΣΑ προτείνει να διαλύσουμε την κοινωνία. Γυρίζουμε την πλάτη στις προτάσεις του».
Αλλά τώρα τα ψαράκια τίποτε και ο κ. Βίτσας!
Ήταν τότε που ο ΟΟΣΑ εντασσόταν σε ένα «διευθυντήριο» που ήθελε να διαλύσει τα πάντα – για να θυμηθούμε και τις δηλώσεις Λαφαζάνη, τον Μάρτιο του 2008.
Ο οποίος (Λαφαζάνης) ως υπεύθυνος Οικονομικής και Κοινωνικής Πολιτικής του ΣΥΝ, τον Σεπτέμβριο του 2009 μιλούσε για τις «άγριες αντεργατικές συνταγές του ΟΟΣΑ».
Ήταν τότε, τον Μάρτιο του 2014, που ο Ν. Χουντής, μετέπειτα υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, επετίθετο στην Κομισιόν για την απαίτησή της να εφαρμοστούν και οι 329 προτάσεις του ΟΟΣΑ, κατηγορώντας την ότι… παρανομεί!
Και στις 13 Φεβρουαρίου 2014, ο κ. Τσίπρας, μιλώντας σε εκδήλωση του TVXS, είχε πει: «Αποτελεί παραλογισμό και απόλυτη στρέβλωση της μεταρρύθμισης ως έννοιας να πιστεύει κάποιος ότι, στη διαλυμένη Ελλάδα, την ανάπτυξη θα φέρει η περίφημη «εργαλειοθήκη» του ΟΟΣΑ».
Ήταν η μέρα που στη Βουλή ο κ. Κουρουμπλής είχε αμφισβητήσει την αναγκαιότητα να κάνει μελέτες ο ΟΟΣΑ με αμοιβή 900.000 αντί για κάποιον άλλο φορέα στην Ελλάδα.
Αλλά τώρα τα ψαράκια τίποτε και ο κ. Κουρουμπλής!
Πολύ ανθεκτικός στις βρισιές ο κ. Γκουρία, αν κρίνουμε από το γεγονός ότι στις 25 Ιανουαρίου 2018, σε τυχαία συνάντησή του στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός με τον κ. Τσίπρα, τον είχε αποκαλέσει (ο Γκουρία τον Τσίπρα) «the rising star of the world» (σ.σ. ανερχόμενο αστέρι της διεθνούς σκηνής)!
Φυσικά! Αφού κάθε χρόνο συνεχίζει να παραδίδει τις εκθέσεις του και να ανανεώνει τη συνεργασία του – και με τον ΣΥΡΙΖΑ που τον έβριζε!
Υ.Γ. Επειδή βλέπω πολλούς χορούς και πανηγύρια από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ για τα εύσημα από τον Γκουρία, να θυμίσω σε Τσίπρα, Τζανακόπουλο και λοιπούς ότι ο κ. Γκουρία είχε επισκεφθεί (στις 27 Νοεμβρίου 2013) και τον κ. Σαμαρά. Παραδίδοντάς του την έκθεση του Οργανισμού για την Ελλάδα, ο κ. Γκουρία εξήρε τις προσπάθειες της χώρας και έδωσε εύσημα στον τότε πρωθυπουργό, καθώς, όπως είπε, η Ελλάδα ήταν στην πρώτη θέση παγκοσμίως στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. «Έχετε κάνει εξαιρετική δουλειά», είχε πει ο κ. Γκουρία στον κ. Σαμαρά. Και εκείνος του είχε απαντήσει λακωνικά: «Σας ευχαριστώ. Το εκτιμώ». Ούτε χορούς, ούτε πανηγύρια. Ηρεμήστε, λοιπόν, με τον κ. Γκουρία!
Σοφία Βούλτεψη
Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστος. Ο κ. Ανχελ Γκουρία, γενικός γραμματέας του ΟΟΣΑ, χρόνια τώρα έρχεται χοροπηδηχτός χοροπηδηχτός στη χώρα μας και τα βρίσκει όλα καλά.
Στενός φίλος και συνεργάτης του Γ. Παπανδρέου, στέλεχος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, κατά την επίσκεψή του και το δείπνο που είχε δοθεί προς τιμήν του στον «Διόνυσο», στις 16 Μαρτίου 2010, δηλαδή την ώρα που μπαίναμε στην τροχιά της χρεοκοπίας και στα μνημόνια, ο κ. Γκουρία είχε πει το απίθανο:
«Είναι αδύνατον να χρεοκοπήσει μια χώρα που το οικονομικό επιτελείο της προέρχεται από τον ΟΟΣΑ». Μιλούσε, θυμίζω, για τον κ. Παπακωνσταντίνου και την κ. Κατσέλη.
Στις 8 Ιανουαρίου 2010, ο ΟΟΣΑ, δια του αναπληρωτή διευθυντή του Οικονομικού Τμήματος Μελετών του, Ρόμπερτ Φορντ, είχε λάβει μέρος σε… επτάωρη συνάντηση για την οικονομία, που είχε ο κ. Παπανδρέου, στο Ίδρυμα Ανδρέας Παπανδρέου, με ξένους «σοφούς».
Τον Νοέμβριο του 2010, σε συνάντησή του με τον κ. Παπανδρέου στο περιθώριο του Συμβουλίου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς στο Παρίσι, ο κ. Γκουρία είχε επίσης δηλώσει ότι στην Ελλάδα «γίνεται καλή δουλειά»! Τότε ήταν που συζήτησαν για μια «πιο στενή συνεργασία ανάμεσα στον ΟΟΣΑ και τη Σοσιαλιστική Διεθνή σε θέματα που αφορούν σε μια καλύτερη λειτουργία του κράτους, όπως η πάταξη της γραφειοκρατίας, η διαφάνεια, η βοήθειας στον πολίτη»!
Τον Ιούλιο του 2011, ο κ. Γκουρία είχε ταχθεί υπέρ του PSI, δηλαδή της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα – δηλαδή του κατά τον κ. Τσίπρα καταστροφικού PSI.
Τον Αύγουστο του 2011, ξαναέκανε την εμφάνισή του, κομίζοντας έκθεση όπου… τα έβρισκε όλα άψογα! Υποστηρίζοντας ότι το πρόγραμμα (του Παπανδρέου) θα… επιτύχει, καθώς ήδη είχε αποδώσει «αξιοπρόσεκτα αποτελέσματα»!
Και μετά, είχε προτείνει άλλα σαράντα πρόσθετα μέτρα, μεταξύ των οποίων κατάργηση του χαμηλού συντελεστή ΦΠΑ σε νησιά και μεθόριο, κατάργηση της απαλλαγής για τους αγρότες, νέα μείωση του αφορολόγητου ορίου, μαζική άρση φοροαπαλλαγών, αλλά και κοινοποίηση φορολογικών δηλώσεων και λίστας με όλους όσοι οφείλουν στο Δημόσιο, άρση της μονιμότητας για τους νεοπροσληφθέντες στο Δημόσιο και την εισαγωγή μερικής απασχόλησης, μαζικές μετατάξεις 50.000 υπαλλήλων στο ευρύτερο Δημόσιο και αυτοκέφαλες ΔΕΚΟ που, αν έχουν ελλείμματα, θα κλείνουν ή θα πωλούνται.
Επίσης, ζητούσε νέες αλλαγές στο εργασιακό, πριμοδοτώντας την προσωρινή απασχόληση και τους μισθούς κάτω από τη σύμβαση, αύξηση κατά 2 χρόνια του πραγματικού ορίου συνταξιοδότησης, νέα άρση των παραθύρων για πρόωρη συνταξιοδότηση, αύξηση της συμμετοχής του ασφαλισμένου στην υγεία, αυτόματο κανόνα προσαρμογής στο μέλλον της ηλικίας συνταξιοδότησης, ανάλογα με το προσδόκιμο ζωής.
Τότε, το Γραφείο Τύπου του Συνασπισμού είχε μιλήσει για «τυφλή επιμονή σε ένα μη βιώσιμο και χρεοκοπημένο νεοφιλελεύθερο σχέδιο»…
Ως γνωστόν, τα περισσότερα αυτά εφαρμόστηκαν από την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ – και όσα δεν έχουν ακόμη γίνει αναφέρθηκαν και πάλι και στην τελευταία επίσκεψη του κ. Γκουρία.
Όταν τον Φεβρουάριο του 2015 ο κ. Γκουρία είχε πάλι σπεύσει στην Αθήνα, μετά τις συναντήσεις του με Τσίπρα και Σταθάκη, οι κυβερνητικοί μας δήλωναν διάφορα ηρωικά: «Συνεργασία με βάση τη λαϊκή βούληση. Με βάση το πρόγραμμά μας». «Η εργαλειοθήκη δεν ήταν του ΟΟΣΑ, αλλά του Σαμαρά».
Τον ίδιο μήνα, στις προγραμματικές δηλώσεις, ο κ. Τσακαλώτος, ως αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, αρμόδιος για τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις, είχε πει από το βήμα της Βουλής: «Είναι ο ΟΟΣΑ εδώ και θα συζητήσουμε, αλλά δεν θα συζητήσουμε την "εργαλειοθήκη". Θα το πούνε βεβαίως οι ιστορικοί του μέλλοντος, εάν η "εργαλειοθήκη" ήταν όντως του ΟΟΣΑ, ή των δικών μας, που πέρναγαν μέσα τις δικές τους ιδέες».
Και όταν, στις 12 Μαρτίου 2015, Τσίπρας και Γκουρία έδωσαν κοινή συνέντευξη στην έδρα του ΟΟΣΑ, ο κ. Τσίπρας μας είχε πει: «Επιθυμούμε μια νέα σχέση με τον ΟΟΣΑ, μακριά από εργαλειοθήκες. Είμαστε μια νέα κυβέρνηση της Αριστεράς με νέες ιδέες. Θέλουμε τεχνική βοήθεια για να τις εφαρμόσουμε. Είμαστε ευτυχείς να σημειώσουμε ότι είμαστε σε ευρεία συμφωνία με την πρωτοπόρο έρευνα διεθνών οργανισμών, όπως ο ΟΟΣΑ και το ΔΝΤ. Χρειαζόμαστε τεχνική εμπειρία για να εντοπίσουμε τις θεσμικές δομές που μπλοκάρουν τις αλλαγές. Η συνδρομή του ΟΟΣΑ στο θέμα αυτό είναι πολύτιμη. Επιθυμούμε μια νέα σχέση με τον ΟΟΣΑ, μακριά από εργαλειοθήκες. Οι μεταρρυθμίσεις που συζητάμε με τον ΟΟΣΑ είναι αυτές που εμείς θέλουμε να κάνουμε. Αρκετά με τη λιτότητα. Enough is enough»!
Τότε υπέγραψαν (Τσίπρας και Γκουρία) έγγραφο συνεργασίας – οπότε ο κ. Γκουρία είχε κάθε λόγο να είναι και πάλι ευχαριστημένος.
Μετά, άρχισαν πάλι τα βαφτίσια: Το Μνημόνιο με τον ΟΟΣΑ το ονόμασαν… Κοινό έγγραφο συνεργασίας και τη συνεργασία με τον Οργανισμό «μια Νέα Σχέση με τον ΟΟΣΑ».
Φυσικά, επρόκειτο πάντα για την ίδια εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ, απλώς παραλίγο να την ονομάσουν… σφυρί και δρεπάνι!
Πριν από έναν ακριβώς χρόνο, το 2014, στα Γιάννενα, ο κ. Τσίπρας είχε αναφερθεί σε «νέο σύμφωνο υποταγής και καταστροφής» που προβλέπει «να μας αποσυναρμολογήσουν με την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ, που θα καταστρέψει μερικές ακόμα χιλιάδες μικρομεσαίους».
Και τον Δεκέμβριο του 2009 σε επίκαιρη ερώτησή τους οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ανέφεραν:
«Στην ίδια κατεύθυνση το ΔΝΤ και ο ΟΟΣΑ, συναγωνίζονται ποιος θα απαιτήσει πιο ακραίες νεοφιλελεύθερες επιλογές από την εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση. Μόλις πρόσφατα, ο ΟΟΣΑ, σε συνέχεια ανάλογων πρόσφατων υποδείξεων του ΔΝΤ, «συμβουλεύει» τη νέα ελληνική κυβέρνηση να «ξεζουμίσει» ακόμη περισσότερο τους «ξεζουμισμένους». Στην έκθεσή του, που δόθηκε στη δημοσιότητα ταυτόχρονα με τον Προϋπολογισμό 2010, ο καλός Διεθνής Οργανισμός, σημειώνει ότι η προσήλωση στη δημοσιονομική εξυγίανση είναι στοιχειώδης προϋπόθεση εμπιστοσύνης της αγοράς. Όχι των εργαζομένων και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, αλλά της αγοράς. Και μας δίνει τη γνωστή συνταγή: «περικοπές δαπανών, φορολογικό κυνηγητό, νέα μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού και στο σύστημα υγείας, ακόμη πιο ευέλικτη αγορά εργασίας». Η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα, λέει, απαιτεί περισσότερες μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό και ασφαλιστικό σύστημα. Η αύξηση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας και προϊόντων θα είναι σημαντική για την επίτευξη υψηλών ποσοστών ανάπτυξης. Το ίδιο πάντα και μονότονο ρεφρέν. Ανάπτυξη ονομάζεται η ενίσχυση των κερδών του κεφαλαίου, συμπιέζοντας και συνθλίβοντας τα λαϊκά δικαιώματα και κατακτήσεις. Μια επίμονη νεοφιλελεύθερη, αντεργατική και αντιλαϊκή πολιτική, που βρίσκει τις κυβερνήσεις (δεξιές ή σοσιαλδημοκρατικές) πρόθυμες να την εφαρμόσουν».
Μετά πέρασαν από τα ειρωνικά περί «καλού οργανισμού» και από τους καπιταλιστικούς οργανισμούς που «ξεζουμίζουν» τους… «ξεζουμισμένους» στα… μέλια! (Σημειώστε ότι τα περί ξεζουμίσματος αναφέρονταν σε επίκαιρη επερώτηση του ΣΥΡΙΖΑ – 2 Δεκεμβρίου 2009 – που μεταξύ άλλων υπέγραφε και ο κ. Κουβέλης.
Αλλά σήμερα τα ψαράκια τίποτε ο κ. Κουβέλης!
Αλλά στις 26 Φεβρουαρίου 2014, μιλώντας σε ημερίδα του Τμήματος Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Τσίπρας είχε πει:
«Η κυβέρνηση επιλέγει τις κατά παραγγελία και επί χρήμασι προτάσεις του ΟΟΣΑ. Που είναι καρμπόν προτάσεις, προσανατολισμένες σε νεοφιλελεύθερες αδιέξοδες λογικές για όλες τις χώρες του πλανήτη».
Και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ διαμαρτύρονταν γιατί η Ελλάδα κατέφυγε στον ΟΟΣΑ και τον πλήρωσε, ενώ μπορούσε να διαθέσει τα χρήματα σε… έναν ελληνικό οργανισμό!
Συγγνώμη, αλλά τώρα τον πληρώνουν τον ΟΟΣΑ ή προσφέρει δωρεάν την βοήθειά του! Γιατί, απ’ ό,τι είδαμε, ο κ. Γκουρία χοροπηδούσε από τη χαρά του.
Περασμένα ξεχασμένα αυτά που έλεγε ο κ. Λαφαζάνης, τον Ιούλιο του 2009, όταν μιλούσε για «δημοσιονομική τρομοκρατία που προωθούν ο ΟΟΣΑ, το ΔΝΤ, η ΕΕ και η κυβέρνηση, βοηθούσης δυστυχώς και της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν συνιστά τίποτε άλλο παρά μια επιχείρηση κοινωνικής κατεδάφισης και εργασιακής διάλυσης».
Και αυτά που έλεγε ο κ. Βίτσας, την ίδια περίοδο, με την ιδιότητα του γραμματέα της ΚΠΕ του Συνασπισμού:
«Ο ΟΟΣΑ προτείνει να διαλύσουμε την κοινωνία. Γυρίζουμε την πλάτη στις προτάσεις του».
Αλλά τώρα τα ψαράκια τίποτε και ο κ. Βίτσας!
Ήταν τότε που ο ΟΟΣΑ εντασσόταν σε ένα «διευθυντήριο» που ήθελε να διαλύσει τα πάντα – για να θυμηθούμε και τις δηλώσεις Λαφαζάνη, τον Μάρτιο του 2008.
Ο οποίος (Λαφαζάνης) ως υπεύθυνος Οικονομικής και Κοινωνικής Πολιτικής του ΣΥΝ, τον Σεπτέμβριο του 2009 μιλούσε για τις «άγριες αντεργατικές συνταγές του ΟΟΣΑ».
Ήταν τότε, τον Μάρτιο του 2014, που ο Ν. Χουντής, μετέπειτα υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, επετίθετο στην Κομισιόν για την απαίτησή της να εφαρμοστούν και οι 329 προτάσεις του ΟΟΣΑ, κατηγορώντας την ότι… παρανομεί!
Και στις 13 Φεβρουαρίου 2014, ο κ. Τσίπρας, μιλώντας σε εκδήλωση του TVXS, είχε πει: «Αποτελεί παραλογισμό και απόλυτη στρέβλωση της μεταρρύθμισης ως έννοιας να πιστεύει κάποιος ότι, στη διαλυμένη Ελλάδα, την ανάπτυξη θα φέρει η περίφημη «εργαλειοθήκη» του ΟΟΣΑ».
Ήταν η μέρα που στη Βουλή ο κ. Κουρουμπλής είχε αμφισβητήσει την αναγκαιότητα να κάνει μελέτες ο ΟΟΣΑ με αμοιβή 900.000 αντί για κάποιον άλλο φορέα στην Ελλάδα.
Αλλά τώρα τα ψαράκια τίποτε και ο κ. Κουρουμπλής!
Πολύ ανθεκτικός στις βρισιές ο κ. Γκουρία, αν κρίνουμε από το γεγονός ότι στις 25 Ιανουαρίου 2018, σε τυχαία συνάντησή του στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός με τον κ. Τσίπρα, τον είχε αποκαλέσει (ο Γκουρία τον Τσίπρα) «the rising star of the world» (σ.σ. ανερχόμενο αστέρι της διεθνούς σκηνής)!
Φυσικά! Αφού κάθε χρόνο συνεχίζει να παραδίδει τις εκθέσεις του και να ανανεώνει τη συνεργασία του – και με τον ΣΥΡΙΖΑ που τον έβριζε!
Υ.Γ. Επειδή βλέπω πολλούς χορούς και πανηγύρια από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ για τα εύσημα από τον Γκουρία, να θυμίσω σε Τσίπρα, Τζανακόπουλο και λοιπούς ότι ο κ. Γκουρία είχε επισκεφθεί (στις 27 Νοεμβρίου 2013) και τον κ. Σαμαρά. Παραδίδοντάς του την έκθεση του Οργανισμού για την Ελλάδα, ο κ. Γκουρία εξήρε τις προσπάθειες της χώρας και έδωσε εύσημα στον τότε πρωθυπουργό, καθώς, όπως είπε, η Ελλάδα ήταν στην πρώτη θέση παγκοσμίως στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. «Έχετε κάνει εξαιρετική δουλειά», είχε πει ο κ. Γκουρία στον κ. Σαμαρά. Και εκείνος του είχε απαντήσει λακωνικά: «Σας ευχαριστώ. Το εκτιμώ». Ούτε χορούς, ούτε πανηγύρια. Ηρεμήστε, λοιπόν, με τον κ. Γκουρία!
Σοφία Βούλτεψη
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου