Ως εκπρόσωπος του Δήμου Κιλκίς στην ΠΕΔ Κ.Μ. αλλά και ως μέλος του Εποπτικού Συμβουλίου του ανωτέρω περιφερειακού οργάνου είχα την ευκαιρία να παραβρεθώ σε πλείστες συνεδριάσεις του συνδικαλιστικού μας φορέα και να ακούσω πολλές αντικρουόμενες θέσεις, τοποθετήσεις και απόψεις, οι οποίες είχαν ως γνώμονα όχι μόνο την αυτοδιοικητική διάθεση που πρέπει να διακρίνει κάθε αιρετό αλλά και το πολιτικό υπόβαθρο.
Στην τελευταία έκτακτη γενική συνέλευση της ΚΕΔΕ αλλά και στο κοινό συνέδριο ΚΕΔΕ – ΕΝΠΕ που διεξήχθη στην Αθήνα το τριήμερο 17- 19 Απριλίου, οι τοποθετήσεις όλων ανεξαίρετα των συνέδρων και ομιλητών συνέκλιναν στην γενική απόρριψη κάθε νομοσχεδίου (και δη του παρόντος καθώς μέχρι εκείνη την ημερομηνία φήμες υπήρχαν για τις αλλαγές και όχι γραπτό νομοσχέδιο) για λόγους που είτε αφορούσαν το εκλογικό σύστημα, τον τρόπο διεξαγωγής των εκλογών, την καταστατική θέση και την θητεία των αιρετών, είτε τις κοινωνικές δομές, υπηρεσίες των Δήμων, τα φορολογικά αυξανόμενα βάρη των δημοτών που περνούν πλέον μέσα από την αυτοδιοίκηση, τον τρόπο ελέγχου νομιμότητας των αποφάσεων, τον τρόπο λήψης αποφάσεων αλλά και το περιεχόμενο τους, τα τοπικά δημοψηφίσματα και πολλούς άλλους.
Καταρχήν, οφείλουμε ως αιρετοί να αναγνωρίσουμε ότι έχει ένα θετικό το παρόν νομοσχέδιο. Το γεγονός ότι προσπαθεί να αποσυνδέσει τις ευρωεκλογές από τις αυτοδιοικητικές εκλογές, οι οποίες πλέον δεν θα συμπέσουν τον Μάιο του 2019, αλλά θα γίνουν την 13.10.2019 με ταυτόχρονη παράταση της θητείας της παρούσας δημοτικής αρχής μέχρι το τέλος του 2019.
Μένει βέβαια να αποδειχθεί τελικά με το πλήρωμα του χρόνου ότι οι ερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές θα γίνουν μόνες τους, χωρίς πιθανόν τις εθνικές εκλογές, καθώς η λήξη της συνταγματικής θητείας της παρούσας κυβέρνησης λήγει χρονικά τον Σεπτέμβριο του 2019.
Η ονομασία βέβαια του υπό διαβούλευση Νομοσχεδίου για την αυτοδιοίκηση έχει την επωνυμία Πρόγραμμα Κλεισθένης 1, αφήνοντας περιθώριο και δίνοντας αφορμή για συζητήσεις και για Κλεισθένη 2 αναφορικά με το χωροταξικό, που σε ορισμένες περιπτώσεις μεγάλων Δήμων και γιατί όχι και στον δικό μας, που είναι τρίτος μεγαλύτερος σε έκταση στην Επικράτεια, να μην μας αφήνει αδιάφορους για την καλύτερη και ταχύτερη λειτουργία του.
Σε κάθε περίπτωση, διαβάζοντας το παρόν νομοσχέδιο διαπιστώνονται ενδεικτικά, μεταξύ άλλων, τα παρακάτω:
1ον) Προβλέπεται η μείωση της θητείας των αιρετών σε τέσσερα χρόνια, γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με όσα ισχύουν στην υπόλοιπη Ευρώπη, κυρίως όμως λειτουργεί σε βάρος του προγραμματικού σχεδιασμού των Δήμων, που ήδη είναι εγκλωβισμένος και από την ελληνική γραφειοκρατία.
2ον) Αλλάζει το εκλογικό σύστημα και καθιερώνει την απλή αναλογική, χωρίς κανένα πλαφόν,προκαλώντας ουσιαστικά ακυβερνησία στους Δήμους, δημιουργώντας ανίσχυρους, σύμφωνα με την δεδηλωμένη, Δημάρχους, παραλυτικές ισορροπίες στους Δήμους και αυτές βέβαια στον βωμό του ανταλλάγματος, καθιστώντας επιτακτική και απαραίτητη την πρακτική «δούναι και λαβείν». Η εξάντληση της θητείας καθίσταται ουσιαστικά έναν μαρτύριο, τόσο για τον Δήμαρχο όσο και για συμβούλους, δημοτικούς και τοπικούς.
3ον) Ανατρέπεται ουσιαστικά η αρχή της δημοκρατίας που έγκειται ουσιαστικά στην αρχή της πλειοψηφίας και πλέον, οι μικρές μειοψηφίες αποκτούν σάρκα και οστά και γίνονται ελεγκτές της δημοτικής αρχής. Δεν υπάρχει πλέον δημοτική αρχή, παράταξη της πλειοψηφίας και μειοψηφίας αλλά Δήμαρχος με συνεργαζόμενους συμβούλους που στηρίζουν το έργο του με το αζημίωτο φυσικά.
4ον) Επιχειρείται πρακτικά η επαναφορά των κοινοτήτων, με κατανομή αρμοδιοτήτων και κονδυλίων, κατάρτιση προϋπολογισμού, γεγονότα που αποκλείουν ή εμποδίζουν την δημιουργία δημοτικών έργων, καθώς ο κατακερματισμός της χρηματοδότησης των δημοτικών έργων στις τοπικές κοινότητες καθιστά αδύνατη την υλοποίησή τους.
5ον) Ο επικεφαλής κάθε παράταξης, είναι υπεύθυνος μόνο για την συγκρότηση συνδυασμού που αφορά τους υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους του, και καμία σχέση και εξάρτηση δεν υπάρχει με τους συνδυασμούς των τοπικών κοινοτήτων. Κάθε σύμβουλος τοπικής κοινότητας δικαιούται να διεκδικεί την προεδρία της κοινότητας, ενώ σε τοπικές κοινότητες με πληθυσμό άνω των 500 κατοίκων οι συνδυασμοί δημιουργούνται με πρωτοβουλία των τοπικών, χωρίς σύνδεση και εξάρτηση με τον επικεφαλής του συνδυασμού κάθε παράταξης δημοτικής.
6ον) Η παροχολογία και οι υπόγειες συμφωνίες μεταξύ των εκλεγμένων συμβούλων της τοπικής κοινότητας για την ανάδειξη του προέδρου της (σε τριμελή και άνω συμβούλια) αποκτούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, που μόνο αρνητικά αποτελέσματα θα έχει για την κοινωνία, καθώς ο πρώτος και άριστος, σύμφωνα με την ετυμηγορία των κατοίκων της κοινότητας, υποκαθίσταται από τον δολοπλόκο και αρεστό. Άραγε, με τις τροποποιήσεις που εισάγει το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο, θα υπάρξουν άτομα στις τοπικές κοινότητες που θα κατέλθουν ως υποψήφιοι με αυτά τα δεδομένα;
7) Προωθείται η συνδιοίκηση στον βωμό των ανταλλαγμάτων και όχι η συνεννόηση μεταξύ των παρατάξεων, που πολλές φορές είναι πιθανόν να διασπώνται και εσωτερικά.
8) Κατασκευάζονται Δήμοι, όμηροι του εκάστοτε Υπουργού, ο οποίος θα ορίζει τον ελεγκτή νομιμότητας, περιορίζοντας την διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια των Δήμων, σε αντίθεση με το άρθρο 102 του Συντάγματος. Με τον τρόπο αυτό επηρεάζεται η ελευθερία δράσης και λειτουργίας των Δήμων, στραγγαλίζεται ο θεσμός της τοπικής αυτοδιοίκησης, ο οποίος μετατρέπεται σε μία αποκεντρωμένη διοικητική υπηρεσία του Κράτους.
9) Παραχωρούνται αρμοδιότητες αποκλειστικά στους Δήμους, χωρίς την αντίστοιχη μεταφορά πόρων και την οικονομική υποστήριξη. Εντάσσεται η χρηματοδότηση της Υπηρεσίας Πρασίνου στα ανταποδοτικά τέλη, επιβαρύνοντας ουσιαστικά με νέο φόρο τους δημότες.
Συμπερασματικά,το παρόν νομοσχέδιο εισήχθη χωρίς προηγούμενη κλήση και τοποθέτηση των αρμόδιων συνδικαλιστικών φορέων (ΚΕΔΕ και ΕΝΠΕ) και κυρίως χωρίς να ληφθούν υπόψη οι θέσεις που έχει εκφράσει επίσημα η ΚΕΔΕ.
Η παράταση στην διαβούλευση, η απόσυρση απαράδεκτων διατάξεων που κατά συντριπτική πλειοψηφία βρίσκει σύμφωνους αιρετούς της αυτοδιοίκησης, η δημιουργία ενός μοντέλου λειτουργίας που προωθεί την ουσιαστική μεταρρύθμιση των δήμων, την ταχεία λήψη και υλοποίηση αποφάσεων και την καθημερινότητα του πολίτη είναι τα στοιχεία που πρέπει να αποτελέσουν τις βάσεις για ένα νομοσχέδιο στην αυτοδιοίκηση, η ισχύς του οποίου θα έχει την όσον το δυνατό μεγαλύτερη απήχηση σε αιρετούς και δημότες και θα ισχύει από
Η ονομασία βέβαια του υπό διαβούλευση Νομοσχεδίου για την αυτοδιοίκηση έχει την επωνυμία Πρόγραμμα Κλεισθένης 1, αφήνοντας περιθώριο και δίνοντας αφορμή για συζητήσεις και για Κλεισθένη 2 αναφορικά με το χωροταξικό, που σε ορισμένες περιπτώσεις μεγάλων Δήμων και γιατί όχι και στον δικό μας, που είναι τρίτος μεγαλύτερος σε έκταση στην Επικράτεια, να μην μας αφήνει αδιάφορους για την καλύτερη και ταχύτερη λειτουργία του.
Σε κάθε περίπτωση, διαβάζοντας το παρόν νομοσχέδιο διαπιστώνονται ενδεικτικά, μεταξύ άλλων, τα παρακάτω:
1ον) Προβλέπεται η μείωση της θητείας των αιρετών σε τέσσερα χρόνια, γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με όσα ισχύουν στην υπόλοιπη Ευρώπη, κυρίως όμως λειτουργεί σε βάρος του προγραμματικού σχεδιασμού των Δήμων, που ήδη είναι εγκλωβισμένος και από την ελληνική γραφειοκρατία.
2ον) Αλλάζει το εκλογικό σύστημα και καθιερώνει την απλή αναλογική, χωρίς κανένα πλαφόν,προκαλώντας ουσιαστικά ακυβερνησία στους Δήμους, δημιουργώντας ανίσχυρους, σύμφωνα με την δεδηλωμένη, Δημάρχους, παραλυτικές ισορροπίες στους Δήμους και αυτές βέβαια στον βωμό του ανταλλάγματος, καθιστώντας επιτακτική και απαραίτητη την πρακτική «δούναι και λαβείν». Η εξάντληση της θητείας καθίσταται ουσιαστικά έναν μαρτύριο, τόσο για τον Δήμαρχο όσο και για συμβούλους, δημοτικούς και τοπικούς.
3ον) Ανατρέπεται ουσιαστικά η αρχή της δημοκρατίας που έγκειται ουσιαστικά στην αρχή της πλειοψηφίας και πλέον, οι μικρές μειοψηφίες αποκτούν σάρκα και οστά και γίνονται ελεγκτές της δημοτικής αρχής. Δεν υπάρχει πλέον δημοτική αρχή, παράταξη της πλειοψηφίας και μειοψηφίας αλλά Δήμαρχος με συνεργαζόμενους συμβούλους που στηρίζουν το έργο του με το αζημίωτο φυσικά.
4ον) Επιχειρείται πρακτικά η επαναφορά των κοινοτήτων, με κατανομή αρμοδιοτήτων και κονδυλίων, κατάρτιση προϋπολογισμού, γεγονότα που αποκλείουν ή εμποδίζουν την δημιουργία δημοτικών έργων, καθώς ο κατακερματισμός της χρηματοδότησης των δημοτικών έργων στις τοπικές κοινότητες καθιστά αδύνατη την υλοποίησή τους.
5ον) Ο επικεφαλής κάθε παράταξης, είναι υπεύθυνος μόνο για την συγκρότηση συνδυασμού που αφορά τους υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους του, και καμία σχέση και εξάρτηση δεν υπάρχει με τους συνδυασμούς των τοπικών κοινοτήτων. Κάθε σύμβουλος τοπικής κοινότητας δικαιούται να διεκδικεί την προεδρία της κοινότητας, ενώ σε τοπικές κοινότητες με πληθυσμό άνω των 500 κατοίκων οι συνδυασμοί δημιουργούνται με πρωτοβουλία των τοπικών, χωρίς σύνδεση και εξάρτηση με τον επικεφαλής του συνδυασμού κάθε παράταξης δημοτικής.
6ον) Η παροχολογία και οι υπόγειες συμφωνίες μεταξύ των εκλεγμένων συμβούλων της τοπικής κοινότητας για την ανάδειξη του προέδρου της (σε τριμελή και άνω συμβούλια) αποκτούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, που μόνο αρνητικά αποτελέσματα θα έχει για την κοινωνία, καθώς ο πρώτος και άριστος, σύμφωνα με την ετυμηγορία των κατοίκων της κοινότητας, υποκαθίσταται από τον δολοπλόκο και αρεστό. Άραγε, με τις τροποποιήσεις που εισάγει το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο, θα υπάρξουν άτομα στις τοπικές κοινότητες που θα κατέλθουν ως υποψήφιοι με αυτά τα δεδομένα;
7) Προωθείται η συνδιοίκηση στον βωμό των ανταλλαγμάτων και όχι η συνεννόηση μεταξύ των παρατάξεων, που πολλές φορές είναι πιθανόν να διασπώνται και εσωτερικά.
8) Κατασκευάζονται Δήμοι, όμηροι του εκάστοτε Υπουργού, ο οποίος θα ορίζει τον ελεγκτή νομιμότητας, περιορίζοντας την διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια των Δήμων, σε αντίθεση με το άρθρο 102 του Συντάγματος. Με τον τρόπο αυτό επηρεάζεται η ελευθερία δράσης και λειτουργίας των Δήμων, στραγγαλίζεται ο θεσμός της τοπικής αυτοδιοίκησης, ο οποίος μετατρέπεται σε μία αποκεντρωμένη διοικητική υπηρεσία του Κράτους.
9) Παραχωρούνται αρμοδιότητες αποκλειστικά στους Δήμους, χωρίς την αντίστοιχη μεταφορά πόρων και την οικονομική υποστήριξη. Εντάσσεται η χρηματοδότηση της Υπηρεσίας Πρασίνου στα ανταποδοτικά τέλη, επιβαρύνοντας ουσιαστικά με νέο φόρο τους δημότες.
Συμπερασματικά,το παρόν νομοσχέδιο εισήχθη χωρίς προηγούμενη κλήση και τοποθέτηση των αρμόδιων συνδικαλιστικών φορέων (ΚΕΔΕ και ΕΝΠΕ) και κυρίως χωρίς να ληφθούν υπόψη οι θέσεις που έχει εκφράσει επίσημα η ΚΕΔΕ.
Η παράταση στην διαβούλευση, η απόσυρση απαράδεκτων διατάξεων που κατά συντριπτική πλειοψηφία βρίσκει σύμφωνους αιρετούς της αυτοδιοίκησης, η δημιουργία ενός μοντέλου λειτουργίας που προωθεί την ουσιαστική μεταρρύθμιση των δήμων, την ταχεία λήψη και υλοποίηση αποφάσεων και την καθημερινότητα του πολίτη είναι τα στοιχεία που πρέπει να αποτελέσουν τις βάσεις για ένα νομοσχέδιο στην αυτοδιοίκηση, η ισχύς του οποίου θα έχει την όσον το δυνατό μεγαλύτερη απήχηση σε αιρετούς και δημότες και θα ισχύει από
τις μεθεπόμενες εκλογές.
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου