γενικούς όρους συναλλαγών.
Παράλληλα, φαινομενικά οι ρυθμίσεις είναι ευνοϊκές, αλλά στην ουσία δεν είναι, καθώς οι τράπεζες ζητούν από το δανειολήπτη να καταβάλλει δόση ίση με το 80 ή ακόμα το 100% του εισοδήματός του, γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης της ΕΛΣΤΑΤ.
Φυσικά, αυτές οι πρακτικές των τραπεζών φανερώνουν μεταξύ άλλων μια πρωτοφανή αδιαφορία για τον δανειολήπτη και το πως θα ζήσει, αφού η τράπεζα απαιτεί την καταβολή δόσης ίσης (πολλές φορές και μεγαλύτερης) με το μηνιαίο πενιχρό εισόδημα του άτυχου δανειολήπτη. Τι και αν ο δανειολήπτης πρέπει να αγοράσει τρόφιμα, να πληρώσει ενοίκιο και να εξοφλήσει λογαριασμούς; Η τράπεζα το μόνο που σκέφτεται είναι το δικό της συμφέρον και ας έχει ανακεφαλαιοποιηθεί τρεις φορές με τα χρήματα του δοκιμαζόμενου ελληνικού λαού.
Δεν προκαλεί, λοιπόν, έκπληξη το γεγονός, πως ενώ οι τράπεζες έχουν ήδη στείλει 400 χιλιάδες επιστολές σε δανειολήπτες προκειμένου να ρυθμίσουν τα δάνεια τους, μόλις 9.000 έχουν απαντήσει θετικά! Δηλαδή, ποσοστό 2,25%. Ενδιαφέρον έδειξαν ακόμη 5.000 οφειλέτες, αλλά μόλις αντελήφθησαν το άδικο και το παράλογο των προτάσεων των τραπεζών υπαναχώρησαν.
Πάντως το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία αδυνατεί να πληρώσει και τα 5 ή 10 χιλιάδες υπόλοιπα που είναι κατά μέσο όρο τα καταναλωτικά ή προσωπικά δάνεια θα έπρεπε να έχει προβληματίσει την κυβέρνηση, προκειμένου να σταματήσει την ασυδοσία των τραπεζών εις βάρος των πολιτών. Δυστυχώς, κάτι τέτοιο δεν συνέβη και ενώ το υπ. Οικονομικών βλέπει ότι υπάρχει αδυναμία πληρωμής, βάζει περισσότερους φόρους και βγάζει περιουσίες στο σφυρί για χρέη πεντακοσίων ευρώ…
Επιπλέον, είναι ύποπτο το γεγονός ότι κυβέρνηση και τράπεζες ότι δεν πουλούν το δάνειο στον δανειολήπτη στην ίδια τιμή που το αγοράζει το fund. Γιατί άραγε προτιμούν το fund από τον δανειολήπτη; Ο απερχόμενος υπουργός Οικονομίας κ. Παπαδημητρίου, είχε αποκλείσει αυτό το ενδεχόμενο χωρίς να δώσει καμία απολύτως εξήγηση.
Πρέπει να γίνει σαφές πως άπαξ και πουληθεί το δάνειο σε ένα ξένο fund, τότε αυτό απαιτεί όλο το ποσό από το δανειολήπτη, ακόμη και αν δεν υπάρχουν εξασφαλίσεις, στέλνοντας επιστολές, τηλεφωνώντας καθημερινά και γενικά διαταράσσοντας την ψυχική του ηρεμία.
Τώρα λοιπόν, είναι επιτακτική ανάγκη να ικανοποιηθεί το αίτημα του Συλλόγου Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Β. Ελλάδος και να μπορεί ο δανειολήπτης να καταγγέλλει τις δικηγορικές-εισπρακτικές εταιρείες στον οικείο του δικηγορικό σύλλογο χωρίς να χρειάζεται να επωμιστεί τα έξοδα μετάβασης και υποστήριξης της καταγγελίας στην Αθήνα, όπως συμβαίνει σήμερα.
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου