Το δράμα των αμάχων φαίνεται πως δεν έχει τέλος. Μέσα σε μια βδομάδα οι νεκροί ξεπέρασαν τους 500, ανάμεσά τους 123 παιδιά.
Μικρά παιδιά, καθισμένα το ένα δίπλα στο άλλο σε ένα υπόγειο καταφύγιο στη Γούτα, τραγουδούν προσπαθώντας να διατηρήσουν την ελπίδα ζωντανή. Ο μικρός Αλί χτυπημένος βαριά, προσπαθεί με μεγάλη δυσκολία να ανοίξει τα μάτια του για να μην τα χάσει, όπως του λέει ο γιατρός.
Οι νοσηλεύτριες ξεσπούν πως αν τα νεογέννητα δεν σκοτωθούν από τους βομβαρδισμούς, θα πεθάνουν από το κρύο.
Το συριακό καθεστώς σφυροκοπά ανελέητα υποστηρίζοντας πως στόχος του είναι οι αντάρτες, αδιαφορώντας για την τύχη των αμάχων. Η κατάσταση είναι φρικτή. Πολλά παιδιά είναι νηστικά για δύο μέρες συνεχόμενα, υποστηρίζει ακτιβιστής.
Η 7χρονη Μπάνα Αλαμπέτ, μετανάστρια στη Τουρκία, περιγράφει τη κόλαση που ζούσε στο Χαλέπι, κάνοντας έκκληση για να σωθούν τα παιδιά που χάνονται. «Εγώ θα μιλάω για τα παιδιά μέχρι να σταματήσει ο πόλεμος. Επτά χρόνια πολέμου. Αρκετά» λέει η μικρή Μπάνα.
Η αλλεπάλληλοι βομβαρδισμοί δυσκολεύουν την εύρεση και καταγραφή των νεκρών.
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου