Είναι γεγονός ότι κάθε λαός έχει τους δικούς του αστικούς μύθους και τα σενάρια συνωμοσίας, έτσι δεμένα καθώς είναι με τα εθνικά άγχη και τις περιπέτειες των κρατών.
Και στη Ρωσία, μια χώρα που πάλεψε τόσο με τις ΗΠΑ στον Ψυχρό Πόλεμο, δεν θα μπορούσε παρά η Νο 1 θεωρία συνωμοσίας να έχει να κάνει με αυτό ακριβώς.
Ένα σχέδιο της CIA, «Δόγμα Ντουλς» το λένε, από τον αμερικανό διπλωμάτη Άλεν Ντουλς που έγινε ο πρώτος πολίτης διευθυντής της CIA, που ήθελε υποτίθεται να υπονομεύσει τη Ρωσία χτυπώντας ό,τι πολυτιμότερο έχει, τον σπουδαίο πολιτισμό της. Ένα ζοφερό πλάνο που, όπως ομολογούν οι «New York Times», παραμένει «άγνωστο στους Δυτικούς».
Και έγινε γνωστό από έναν πρώην υπάλληλο της Internet Research Agency, έναν από τους οργανισμούς που κάλεσε για εξηγήσεις το αμερικανικό Υπουργείο Δικαιοσύνης για τη φερόμενη εμπλοκή του στις προεδρικές εκλογές του 2016, ο οποίος στην κατάθεσή του μίλησε και για το «Δόγμα Ντουλς».
Στη Ρωσία λοιπόν, το «Δόγμα Ντουλς» είναι «ίσως η πιο δημοφιλής "γηγενής" μετασοβιετική θεωρία συνωμοσίας», ομολογεί και ο Alexander Panchenko, καθηγητής φιλολογίας στη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών, ο οποίος μελετά εδώ και χρόνια το απόρρητο σχέδιο της CIA.
Υπάρχει λοιπόν ένα πλαστό ντοκουμέντο, η ίδια η καρδιά της συνωμοσίας, που θέλει την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ να σκαρώνει μια ολοκληρωμένη στρατηγική για την υπονόμευση της Ρωσίας προκαλώντας «χάος και πανικό». Για να νικήσεις τη Ρωσία, μας λέει το έγγραφο, πρέπει να γονατίσεις τους πολίτες της εκ των έσω. Το «Δόγμα Ντουλς» άρχισε να παίζει φυσικά στη Ρωσία στις αρχές της δεκαετίας του 1990, αμέσως μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού.
Το αποδίδουν στον Άλεν Ντουλς, τον πρώτο πολίτη που έγινε διευθυντής της CIA εκεί στις αρχές του Ψυχρού Πολέμου και παραμένει μέχρι σήμερα o μακροβιότερος ηγέτης της Υπηρεσίας, ένας άνθρωπος που ήταν πίσω από πολλά, όπως το πραξικόπημα στη Γουατεμάλα το 1954, την ανατροπή της δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης του Ιράν, ακόμα και την απόβαση στον Κόλπο των Χοίρων.
Αυτός έγραφε υποτίθεται το σχέδιο που φέρει το όνομά του στη δεκαετία του 1940 και με μεγαλόστομες διακηρύξεις θα νικούσε τη Σοβιετική Ένωση χτυπώντας τη εκεί όπου θα πονούσε περισσότερο, στις ίδιες τις αξίες της. Πώς; «Βάζοντας στις συνειδήσεις του κόσμου την κουλτούρα του σεξ, της βίας, του σαδισμού και της προδοσίας, με μια λέξη την ανηθικότητα».
Σε αυτή τη διεφθαρμένη εκδοχή της Ρωσίας, «οι γραφειοκρατικές παρακολουθήσεις θα ανέλθουν σε αξία. Η ειλικρίνεια και η τάξη θα γελοιοποιηθούν σαν να μη χρειάζονται σε κανέναν, ως αναχρονισμός». Ο σκοπός είναι να εγκαθιδρυθεί η μοχθηρία και η αχρειότητα στην ΕΣΣΔ, «η αγένεια και οι προσβολές, τα ψέματα και οι απάτες, ο αλκοολισμός και ο εθισμός στα ναρκωτικά, ο κτηνώδης φόβος απέναντι στους πάντες και τα πάντα, η απρέπεια, η προδοσία, ο εθνικισμός και οι μάχες μεταξύ των εθνικών ομάδων και πάνω από όλα, το μίσος για το ρωσικό έθνος».
Οι πρώτες αναφορές στο «Δόγμα Ντουλς» έγιναν το 1992 από την κομμουνιστική εφημερίδα «Narodnaja Pravda», πριν εξαπλωθούν στα ρωσικά μέσα ενημέρωσης και μπολιαστούν με πολλά ακόμα μυθεύματα, όπως τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών». Παρά το γεγονός ότι σήμερα η ψύχραιμη επιστημονική ανάλυση έχει καταλήξει πως το «Δόγμα Ντουλς» είναι ένα ακόμα πλαστογράφημα, η απήχησή του σε μερίδα της κοινωνίας δεν έχει καταλαγιάσει.
«Το πλαστό αυτό ντοκουμέντο έχει επιδράσει περισσότερο στη διαμόρφωση της ρωσικής ιστορικής συνείδησης και μνήμης του Ψυχρού Πολέμου παρά οτιδήποτε άλλο από τη σφαίρα των γνήσιων αρχειακών ντοκουμέντων που έχουν αποχαρακτηριστεί τις τελευταίες δεκαετίες», παρατηρεί σχετικά η ακαδημαϊκός ιστορικός του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης, Julie Fedor, και σημειώνει με νόημα: «‘‘Δόγμα Ντουλς’’: Δεν υπήρξε ποτέ, συνεχίζει να δουλεύει»…Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου