Αυτό δείχνει νέα μελέτη, που δημοσιεύεται στο διεθνές επιστημονικό περιοδικό Applied Physiology, Nutrition, and Metabolism.
Για τους σκοπούς της μελέτης, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από 34 γυναίκες ηλικίας 18-32 ετών, οι οποίες ακολούθησαν ένα κυκλικό πρόγραμμα γυμναστικής για 3 φορές την εβδομάδα και συνολικό διάστημα 4 εβδομάδων. Επιπλέον, μια δεύτερη ομάδα 36 γυναικών από την ίδια ηλικιακή ομάδα, παρακολούθησαν τις ίδιες προπονήσεις για διάστημα 8 εβδομάδων.
Πριν την έναρξη και μετά το τέλος κάθε κύκλου, πραγματοποιήθηκαν μετρήσεις σωματικού βάρους, μυϊκής και λιπώδους μάζας σώματος, καθώς και αιματολογικές εξετάσεις μέσω των οποίων προσδιορίστηκαν τα επίπεδα ινσουλίνης, λεπτίνης, γκρελίνης και πεπτιδίου ΥΥ, ορμονών που συνδέονται με την όρεξη. Παράλληλα, οι εθελόντριες δε γνώριζαν πως η μελέτη θα εξέταζε την επίδραση της άσκησης στο σωματικό βάρος, προκειμένου να μην επηρεαστεί η διαιτητική τους συμπεριφορά.
Μετά από 4 και αντίστοιχα 8 εβδομάδες προπονήσεων δεν παρατηρήθηκαν μεταβολές στο σωματικό βάρος, ανεξάρτητα από το αν οι γυναίκες ήταν αρχικά φυσιολογικού βάρους, υπέρβαρες ή παχύσαρκες. Ωστόσο, μεταξύ των εθελοντριών που είχαν φυσιολογικό σωματικό βάρος καταγράφηκε αύξηση της μυϊκής μάζας. Από την άλλη, η άσκηση φάνηκε να συνδέεται με αλλαγές σε επίπεδα ορμονών που αυξάνουν την όρεξη, στις υπέρβαρες και παχύσαρκες γυναίκες, γεγονός που πιθανόν να εξηγεί για ποιο λόγο η άσκηση μεμονωμένα δεν οδηγεί σε απώλεια βάρους.
Όπως τονίζουν οι ερευνητές τα οφέλη της άσκησης για την υγεία είναι αναμφισβήτητα. Ωστόσο, σε μια προσπάθεια απώλειας βάρους, η άσκηση από μόνη της πιθανόν να μην είναι αποτελεσματική και συνεπώς, θα πρέπει να συνδυάζεται με αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες.
Κλείνοντας, αναφέρουν πως είναι σημαντικό να γίνεται αξιολόγηση των επιπέδων μυϊκής και λιπώδους μάζας ξεχωριστά, καθώς εάν επικεντρωνόμαστε μόνο στο σωματικό βάρος, μπορεί να παραβλέψουμε τη βελτίωση της σύστασης σώματος που μπορεί να επιτευχθεί μέσα από την άσκηση.
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου