Μέσα στις πολλές και διαφορετικές ειδικότητες που περιβάλλουν την βιομηχανία του αθλητισμού, «βγαλμένες» από την επιστήμη, την ιατρική, αλλά και τα σπορ, τα τελευταία χρόνια έχει βρει χώρο, μία ακόμα. Ελάχιστα γνωστή στην χώρα μας, διάσημη όμως στους κύκλους της ελίτ του αθλητισμού: «ο προπονητής ύπνου».
Πιο γνωστός από όλους, ο Νικ Λιτλχέιλς, πρώην αθλητής του γκολφ, διάσημος, πλέον, και από το best seller βιβλίο του, «Sleep».
Είναι αυτός, που έδειξε σε Αμερικανούς παίκτες του μπάσκετ, κορυφαίους τενίστες, ομάδες ποδοσφαίρου και την εθνική Αγγλίας, πρωταθλητές ποδηλασίας, αθλητές άλλων σπορ, αλλά από το 2013 και στον Κριστιάνο Ρονάλντο, πώς να κοιμούνται για να είναι καλύτεροι.
Μέχρι κάποια στιγμή, κανονικά, μονάχα οι κοπέλες-εξώφυλλα στα περιοδικά μόδας, είχαν πρόσβαση στα υπνοδωμάτια των πρωταθλητών.
Ωσπου ο Λιτλχέιλς, ο Βρετανός «προπονητής των ονείρων», που έχει αφιερωθεί σε ελίτ-αθλητές για περισσότερα από 15 χρόνια, απέκτησε το δικαίωμα να δει όλο το φάσμα των ιδιωτικών τους χώρων, παρατηρώντας τα παπλώματα, τα βουνά από μαξιλάρια, τηλεοράσεις και ηλεκτρονικές συσκευές, που εκπέμπουν περισσότερη ακτινοβολία από τους προβολείς ενός σταδίου!
«Η θερμοκρασία του υπνοδωματίου ενός παίκτη ήταν 32 βαθμοί Κελσίου», θυμάται ο Λιτλχέιλς.
«Ήταν σαν να περπατάς σε μια σάουνα. Κανείς δεν του εξήγησε ότι ένας από τους φυσικούς παράγοντες που προκαλούν τον ύπνο είναι ένας δροσερός χώρος και ένα δροσερό κρεβάτι. Ένας άλλος παίκτης είχε καταναλώσει πολλή καφεΐνη και δεν μπορούσε να κοιμηθεί».
Σε αντίθεση με την τύχη των συλλόγων στο γήπεδο, ο ύπνος είναι ένας χώρος της ζωής ενός επαγγελματία ποδοσφαιριστή για παράδειγμα, στον οποίο τα χρήματα δεν μπορούν να αγοράσουν επιτυχία.
«Μπορείτε να μπείτε στο υπνοδωμάτιο ενός παίκτη και η τηλεόραση να βγαίνει από το κάτω μέρος του κρεβατιού, υπάρχει μια έξυπνη βάση για συσκευές, φορητοί υπολογιστές στο κρεβάτι και φώτα αναμονής παντού.
Πολύ λίγοι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι, κατά την πρώτη ώρα ύπνου, όλο αυτό το φως είναι σαν ένα λέιζερ στους αδένες του, έτσι ώστε να μην δημιουργείται η σωστή ισορροπία μεταξύ ορμονών του ύπνου και ορμονών αφύπνισης, ξοδεύοντας το μεγαλύτερο μέρος της νύχτας σε ένα ελαφρύ ύπνο».
Είναι αλήθεια, ότι παρά την έκρηξη των υπηρεσιών που προσφέρουν οι αθλητικές επιστήμες, σχεδιασμένες για τη βελτίωση κάθε συνιστώσας της ζωής ενός αθλητή, από τη διατροφή και την ενυδάτωση έως την ψυχολογική ευεξία και τη φυσική κατάσταση, ο ύπνος είναι ένα θέμα που παραμελήθηκε.
«Πολλοί σύλλογοι, πραγματοποιούν μαζικές επενδύσεις εκατομμυρίων στους παίκτες τους, αλλά δεν ασχολούνται με τον ύπνο τους», λέει ο Λιτλχέιλς.
«Συχνά οι ποδοσφαιριστές είναι νέοι άνδρες που εγκαταλείπουν το σπίτι τους πριν γνωρίσουν πώς να διαχειριστούν την καθημερινότητά τους ή τις σωματικές και ψυχικές απαιτήσεις του αθλητισμού τους, από την κόπωση και την πίεση στα ξενοδοχεία, τα ταξίδια και τις πτήσεις. Αυτά τα πράγματα συσσωρεύονται. Ο ύπνος μπορεί να επηρεάσει την απόδοση, την ενέργεια, τη νοητική εστίαση και τη συγκέντρωση. Και ο ποιοτικός ύπνος μπορεί να φέρει πιο σταθερές επιδόσεις, γρηγορότερους χρόνους ανάκαμψης, υψηλότερα επίπεδα κινήτρων και καλύτερη λήψη αποφάσεων. Αλλά η πρώτη φορά που πολλοί αθλητές το σκέφτονται είναι όταν το κεφάλι τους ακουμπά το μαξιλάρι».
Ο Λιτλχέιλς αποφάσισε να αλλάξει αυτή τη νοοτροπία, αναφέρει το σχετικό τηλεγράφημα του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων.
Πρώην παίκτης PGA στο Little Aston Golf Club στο West Midlands μεταξύ 1978 και 1983,με καριέρα στη συνέχεια στον τομέα πωλήσεων και μάρκετινγκ ειδών ύπνου, στα τέλη της δεκαετίας του 1990, «πάντρεψε» τα ενδιαφέροντά του για τον αθλητισμό και την επιστήμη του ύπνου, προκαλώντας αλλαγές.
«Το 1998 έγραψα στον Σερ Αλεξ Φέργκιουσον στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και τον ρώτησα τι έκανε ο σύλλογος για τον ύπνο», είπε. Και έτσι ξεκίνησαν όλα.
Με τον Σερ Αλεξ Φέργκιουσον, ο ύπνος των παικτών αποτέλεσε υψηλή προτεραιότητα. Ο αμυντικός της αγγλικής ομάδας Γκάρι Πάλιστερ, διαπίστωσε ότι οι εξουθενωτικοί τραυματισμοί στην πλάτη μειώθηκαν, όταν ο Λιτλχέιλς ανακάλυψε ότι ο παίκτης κοιμόταν σε ένα στρώμα που παρεμπόδισε τραυματισμούς.
Η ιστορία του εξαπλώθηκε σύντομα σε Άρσεναλ, Τσέλσι, Μάντσεστερ Σίτι και Λίβερπουλ. Ακολούθησε η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Αγγλίας και το 2000, αποφάσισε να γίνει πλήρης «αθλητικός προπονητής ύπνου».
Συνέχισε να συνεργάζεται με ομάδες ράγκμπι, κωπηλασίας, πυγμαχίας, στίβου, αλλά και ποδηλασίας στο Tour de France, Giro d'Italia, καθώς και με Ολυμπιονίκες.
Χαρακτηριστικό είναι ότι για το Euro 2004, η αγγλική ομοσπονδία (FA), έστειλε τον Λιτλχέιλς να ταξιδέψει στο ξενοδοχείο που επρόκειτο να αποσυρθεί η ομάδα και να διαμορφώσει ξανά τα δωμάτια.
Ήταν μια άνευ προηγουμένου κίνηση την εποχή εκείνη, το δωμάτιο κάθε παίκτη προσαρμοσμένο στις συγκεκριμένες ανάγκες.
Εκείνος εξασφάλισε οι αθλητές θα βρουν τα σωστά δωμάτια του ξενοδοχείου, τον σωστό κλιματισμό και την θερμοκρασία, καθώς και τον κατάλληλο φωτισμό και κρεβάτια.
«Τα περισσότερα ξενοδοχεία, έχουν σχεδιαστεί για εορταστικά σαββατοκύριακα και τεμπέλικες διακοπές, ώστε να διαθέτουν γενικά κρεβάτια σχεδιασμένα για να φιλοξενήσουν οποιονδήποτε μεταξύ 50 και 200 κιλών. Σίγουρα δεν είναι προσαρμοσμένα στις ανάγκες ελίτ αθλητών».
Δεν άργησε να φτάσει και η ώρα της Ρεάλ Μαδρίτης, η ώρα του πιο διάσημου πελάτη του Κριστιάνο Ρονάλντο.
Μάλιστα, την σεζόν 2013/14 ο ίδιος είχε επικοινωνήσει με τον Κάρλο Αντσελότι.
Όταν συναντήθηκαν στο Bernabeu και τους είδε να μιλάνε, ο Πορτογάλος έτρεξε και τους ρώτησε να μάθει τι λένε. Μέσα σε λίγα λεπτά, είχαν συμφωνήσει να συνεργαστούν.
Ο Βρετανός εξήγησε στον διάσημο σούπερ σταρ της Ρεάλ Μαδρίτης, όπως και στους άλλους πελάτες του, την αντίθεσή του με τον «μύθο του ύπνου των οκτώ ωρών», μιλώντας για πέντε κύκλους (τρόπος υπολογισμού του ύπνου) των 90 λεπτών ο καθένας. Επιπλέον του τόνισε, ως απαραίτητη προυπόθεση καλού ύπνου, την ανάγκη, 90 λεπτά πριν πέσει από το κρεβάτι, να απενεργοποιεί το τηλέφωνό του και να σταματάει να παρακολουθεί τηλεόραση ή οποιαδήποτε άλλη οθόνη.
Συμβουλεύει επίσης τους πελάτες να κοιμούνται σε νωπά ρούχα, σε εμβρυϊκή θέση από το δεξί πλευρό, ώστε η καρδιά να λειτουργεί καλύτερα, σημειώνοντας ότι μπρούμυτα μπορεί να προκληθεί πονοκέφαλος.
Τα στρώματα δεν πρέπει να είναι υπερβολικά ψηλά ή να «αγκαλιάζουν», η θερμοκρασία του δωματίου να είναι 16-18 βαθμοί, προκειμένου να αποφεύγεται ο κίνδυνος αφυδάτωσης, το δωμάτιο να είναι όσο πιο σκοτεινό γίνεται και να μην καταναλώνουν καφείνη, ζάχαρη και λιπαρά φαγητά που χρειάζονται χρόνο για να χωνευτούν.
Θεωρεί απαραίτητη την επαναφορά της συνήθειας που έχει πεθάνει σε πολλές δυτικές χώρες, τον απογευματινό ύπνο, προκειμένου να καλυφθεί ο τυχόν χαμένος ύπνος. Θεωρεί ότι «δεν είμαστε σχεδιασμένοι να κοιμόμαστε μαζί», αλλά στα ζευγάρια που ...επιμένουν, προτείνει ένα στρώμα super king size.
Κι αν αυτά όλα φαίνονται πολλά και δείχνουν ιδιαίτερα δύσκολα, για πολλούς από εμάς, όχι μόνο τους κορυφαίους αθλητές, ένας καλύτερος ύπνος αποτελεί ένα καλό ξεκίνημα...
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου