Αναμενόμενο είναι επίσης να γίνονται είδηση και τα σημερινά 75α γενέθλιά του.
Έπειτα από 45 χρόνια στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο, 15 χρόνια σε υπουργικούς θώκους και 27 στην πρώτη γραμμή της πολιτικής, ο πιθανότατα διασημότερος υπουργός Οικονομικών του πλανήτη δεν φαίνεται έτοιμος να συνταξιοδοτηθεί.
Για κάθε επιχείρημα που θα υπήρχε υπέρ της αποδέσμευσης του, υπάρχει ένα άλλο για την παραμονή του και τελικά μάλλον θα είναι ο ίδιος που θα αποφασίσει - αν δεν έχει ήδη αποφασίσει.
Η γιορτή που διοργανώθηκε προς τιμήν του στην πατρίδα του και εκλογική του περιφέρεια, το Όφενμπουργκ, κάθε άλλο παρά τελετή αποστράτευσης θύμιζε.
Η Αγγελα Μέρκελ έκανε λόγο για έναν «εγκάρδιο Ευρωπαίο», για άνθρωπο «των έργων» και για «ακούραστο κοινοβουλευτικό», ενώ τον ευχαρίστησε για την προσφορά του, τόσο στην Γερμανία, όσο και στην Ευρώπη και φαινόταν ότι μάλλον η ίδια προσδοκούσε να μοιραστεί την ακτινοβολία και την δημοτικότητά του και όχι το αντίστροφο.
Ο κ. Σόιμπλε, αντίθετα προς την εικόνα που μπορεί να υπάρχει για αυτόν στο εξωτερικό, παραμένει ένας από τους δημοφιλέστερους πολιτικούς της Γερμανίας, καθώς του πιστώνεται η οικονομική ευημερία της χώρας εν καιρώ κρίσης, ενώ θεωρείται εγγυητής της σταθερότητας - και όχι μόνο στα οικονομικά.
Η Μέρκελ, με την οποία η σχέση του υπήρξε πάντα… επεισοδιακή, ξέρει ότι μπορεί να τον εμπιστευτεί, ενώ της είναι ιδιαίτερα πολύτιμος, αν όχι για το… ταμείο, σίγουρα για τη διαχείριση της εσωκομματικής της αντιπολίτευσης.
Ο ίδιος ο κ. Σόιμπλε και κατά τη σημερινή του ομιλία επέλεξε να αναφερθεί στην Ευρώπη, τονίζοντας ότι «θα έχουμε καλό μέλλον, αυτό μας διδάσκει η ιστορία, αν η Ευρώπη είναι ενωμένη - και εννοώ όλη η Ευρώπη, ξανά και ξανά».
Ασφαλώς, δήλωσε, οι μεγαλύτερες χώρες έχουν και μεγαλύτερη ευθύνη, αλλά «θα πρέπει κανείς να προσέξει να μην πουν οι άλλοι στην Ευρώπη ότι είναι μόνο οι μεγάλες χώρες που παίζουν κάποιον ρόλο».
Οι περισσότερες αναλύσεις συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι, αν ο κ. Σόιμπλε δεν επρόκειτο να παραμείνει στο Υπουργείο Οικονομικών, δεν θα έθετε καν υποψηφιότητα για την Βουλή.
Το βέβαιο είναι ότι τον πρώτο λόγο θα έχει ο ίδιος, ενώ πολύ δύσκολα οποιοσδήποτε κυβερνητικός εταίρος θα του αμφισβητήσει το προβάδισμα.
Το επόμενο μεγάλο εγχείρημα είναι η θεσμική αναδιάρθρωση της Ευρωζώνης και σε αυτό ηγετικό ρόλο θα αναλάβουν η Γερμανία και η Γαλλία.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το επιτελείο του Σόιμπλε έχει ήδη εκπονήσει ολοκληρωμένο σχέδιο προτάσεων και ο ίδιος θα ήθελε να είναι εκείνος που θα συνδιαμορφώσει το μέλλον της Ευρωζώνης. Για μετά τις γερμανικές εκλογές έχει ούτως ή άλλως μετατεθεί και η συζήτηση για το ελληνικό χρέος.
Προκειμένου να τον διατηρήσει στη θέση του, η Μέρκελ θα χρειαστεί πιθανότατα να ασκήσει σημαντική πολιτική πίεση στον επόμενο κυβερνητικό της εταίρο.
Οι Σοσιαλδημοκράτες, με τους οποίους συγκυβερνά, τον έχουν επανειλημμένα καταγγείλει ως «διχαστή της Ευρώπης», αλλά πολύ δύσκολα θα του πάρουν το υπουργείο Οικονομικών, καθώς θα έπρεπε να παρουσιάσουν κάποιον υποψήφιο ανάλογου διαμετρήματος.
Εκφράζουν ωστόσο ανησυχία για τον κίνδυνο ενδεχόμενη αδιαλλαξία του Σόιμπλε στις διαπραγματεύσεις με τους Γάλλους να οδηγήσει τον Εμανουέλ Μακρόν σε αποτυχία, με συνέπεια την άνοδο της ακροδεξιάς.
Αν υπάρχει πάντως κάτι που θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο είναι ότι ο ίδιος ο κ. Σόιμπλε δεν θα δεχόταν κανένα άλλο κυβερνητικό πόστο, αν αναγκαζόταν να αποχωρήσει.
Το πιθανότερο είναι ότι οι διαπραγματεύσεις της επόμενης μέρας στο Βερολίνο θα περιστραφούν γύρω από το πώς θα παραμείνει στη θέση του. Ακόμη κι αν η Μέρκελ υποχρεωθεί να θυσιάσει πολιτικό κεφάλαιο.
ΑΜΠΕ
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου