Τέλη της δεκαετίας του ’60 οι Γερμανοί απεφάσισαν να δημιουργήσουν ένα χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων κάτω από την πλατεία, την ευρισκόμενη προ του καθεδρικού ναού της Κολωνίας. Ο ναός είναι γοτθικού ρυθμού και έχει δύο κωδωνοστάσια ύψους 167 μέτρων έκαστο. Αποτελεί το μεγαλύτερο αξιοθέατο της πόλεως. Πιθανολογούταν και τότε, ότι κάπου εκεί πλησίον θα έπρεπε να ευρίσκεται το αρχαίο ρωμαϊκό τείχος της πόλεως. Και η Γερμανία διαθέτει Αρχαιολογική Υπηρεσία,
ανάλογη της Ελληνικής. Η διαφορά έγκειται εις το ότι η Γερμανική Αρχαιολογική Υπηρεσία φροντίζει πράγματι τόσον για τις αρχαιότητες εις την Γερμανία όσο και για την πρόοδο της σημερινής Γερμανίας. Δεν ασκεί δικτατορία, δεν πνίγει την πρόοδο και προ παντός δεν είναι ούτε υστερική ούτε ανέχεται διαπλεκόμενα συμφέροντα. Άρχισαν, λοιπόν, οι ανασκαφές για την κατασκευή του μεγάλου υπογείου γκαράζ αυτοκινήτων και ευρέθηκε το αρχαίο ρωμαϊκό τείχος. Αμέσως, τονίζομε το «αμέσως», όχι μετά από μερικά χρόνια, το τείχος απομονώθηκε, περιβλήθηκε από ισχυρούς υαλοπίνακες και συνεχίσθηκε η κατασκευή του υπόγειου χώρου στάθμευσης αυτοκινήτων. Σήμερα, όποιος χρησιμοποιεί τον χώρο αυτό έχει την δυνατότητα να δει το αρχαίο ρωμαϊκό τείχος μέσα εις την προθήκη του.
Ποίος ενθυμείται τι έγινε εις την Πλατεία Κοτζιά, εις το κέντρο την Αθηνών και απέναντι από το Δημαρχείο της Αθήνας, όταν ανασκάφηκε για την κατασκευή επίσης υπογείου χώρου στάθμευσης αυτοκινήτων; Ευρέθηκε αρχαίο ελληνιστικό-ρωμαϊκό νεκροταφείο. Επενέβησαν οι Νεοσουλτάνοι της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας μας, το έργο σταμάτησε και έμεινε περίπου για μία δεκαπενταετία ο λάκκος μόνον. Θα μπορούσατε να τον «θαυμάσετε» και σήμερα, αν ο τεράστιος λάκκος δεν γέμιζε σκουπίδια και δεν καθίστατο «πάρκο» τεραστίων αρουραίων εκ της πλησίον ευρισκομένης κρεαταγοράς των Αθηνών. Οι περίοικοι ξεσηκώθηκαν και το «Κράτος του Κολωνακίου» αναγκάσθηκε να περατώσει το έργο.
Έτσι συμπεριφέρεται η Ελληνική Αρχαιολογική Υπηρεσία, προκειμένου, λέει, να προστατεύσει την εθνική κληρονομιά. Βεβαίως, εθνική κληρονομιά θεωρείται εις το «Κράτος του Κολωνακίου» κυρίως ότι ευρίσκεται εις την Αττική ή έστω πλησίον των μεγάλων αστικών κέντρων. Η Ανατ.Μακεδονία-Θράκη δεν έχει μεγάλα αστικά κέντρα και, συνεπώς, είναι «παρακατιανή», και εις αυτό συμβάλλουν, δια της ανοχής των τόσον η Τοπική Αυτοδιοίκηση με την Περιφέρεια όσον και οι τοπικές κοινωνίες. Όλη η περιοχή έχει πολλά ιστορικά μνημεία, αρχαία και βυζαντινά, αλλά και Μεταβυζαντινής Περιόδου. Δεν αξιοποιούνται όμως, διότι ουδείς ενδιαφέρεται για την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής.
Μία από τις γυναίκες του Πριάμου ήτο η Καστιάνειρα, από την Αισύμη της Θράκης. Ο Δάρδανος, ο προπάππους του Πριάμου, καταγόταν από την Σαπαία Θράκης. Υπάρχουν ακόμη τα ίχνη των. Αλλά δεν έχουν αξιοποιηθεί, όπως δεν έχει αξιοποιηθεί και η Σπηλιά του Κύκλωπα Πολυφήμου εις την Μάκρη του Έβρου, κοντά εις την Αλεξανδρούπολη. Η σπηλιά αυτή υπάρχει, είναι γνωστή από τον Όμηρο και ευρίσκεται 150 μέτρα από την θάλασσα.
Δεν γνωρίζω πόσοι Θρακιώτες, πόσοι Έλληνες, έχουν ποτέ επισκεφθεί την σπηλιά αυτή. Γνωρίζω όμως, ότι τουρίστες, που επισκέπτονται την Θράκη, αλλά και κατά την πορεία τους προς την Κωνσταντινούπολη, θέλουν να την επισκεφθούν. Έχουν διαβάσει Όμηρο και γνωρίζουν την ύπαρξή της. Εύχομαι εις όλους τους Θρακιώτες να μη δεχθούν ένα ξένο επισκέπτη, ο οποίος να τους ζητήσει, να του δείξουν την Σπηλιά του Κύκλωπα. Διότι αν τους την δείξει, θα εντραπεί, ότι είναι Έλληνας. Διότι η Σπηλιά του Κύκλωπα Πολυφήμου, εδώ και πολλές δεκαετίες, δεν αποτελεί, δυστυχώς, αξιοθέατο, αλλά ένα κοπρόλακκο, ανάλογο εκείνου της Πλατείας Κοτζιά, που άνω της δεκαπενταετίας «κοσμούσε» το Κέντρο των Αθηνών.
Αυτά είναι τα χάλια και η κατάντια όλων, και του «Κράτους του Κολωνακίου» και των τελείως Ανεπαρκών της Τοπικής Αδιαφορίας και Διαφθοράς.
‘Ελληνες! Η Ελλάς, το Αιώνιο Λίκνο του Πολιτισμού αν κατά την μακραίωνη πορεία της Ιστορίας της καταλήφθηκε από βαρβάρους, δεν υποτάχθηκε ποτέ, άντεξε και αντιστάθηκε. Όμως για το σημερινό δράμα της Πατρίδας μας, το οποίο δεν έχει τελειωμό, ευθύνονται οι Ψεύτες, Λαοκάπηλοι και Προδότες της, οι οποίοι με την ψήφο των Ελλήνων λεηλατούσαν επί δεκαετίες την Πατρίδα μας και τον μόχθο των Ελλήνων. Τώρα και πάλιν για την δική τους και μόνο σωτηρία, οι μόνοι υπαίτιοι για την κατάντια μας, την χρεοκοπία και την εθνική καταστροφή, παρά την θέληση του Ελληνικού Λαού, τώρα και με τα θανατηφόρα Μνημόνια ταπεινώνουν τους ‘Ελληνες, ξεπουλάνε και εκποιούνε την Πατρίδα μας, οδηγούνε αυτή και τον Λαό μας εις την έσχατη εξαθλίωση και την αιώνια υποδούλωση.
‘Ελληνες! Η σωτηρία της Πατρίδας μας, η επανάκτηση της εθνικής μας κυριαρχίας και ανεξαρτησίας, η αποκατάσταση της τιμής του Έθνους μας, η ανάκτηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας μας, αλλά και η τιμωρία όλων των υπευθύνων και επικίνδυνων εθνομηδενιστών είναι εθνική υπόθεση και ευθύνη μόνον όλων των Ελλήνων.
Ύστατη έκκληση! Ελληνες, η Πατρίδα μας κινδυνεύει. Αντισταθείτε με εθνική ομοψυχία!
Γεώργιος Εμ. Δημητράκης (www.Γεώργιος Εμ.Δημητράκης.gr)
Υποσημείωση: Ο αρθρογράφος κρητικής (Μαριού Ν. Ρεθύμνης) και θρακικής καταγωγής γεννήθηκε και διαμένει εις την Ξάνθη. Σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία στη Βόννη και Ιστορία και Πολιτιστική κληρονομιά στην Αθήνα. Διετέλεσε επί 5 χρόνια υπάλληλος της Ομοσπονδιακής Βουλής της Γερμανίας και επί 30-ετίας Διπλωματούχος Ξεναγός για όλη την Ελληνική Επικράτεια.
ανάλογη της Ελληνικής. Η διαφορά έγκειται εις το ότι η Γερμανική Αρχαιολογική Υπηρεσία φροντίζει πράγματι τόσον για τις αρχαιότητες εις την Γερμανία όσο και για την πρόοδο της σημερινής Γερμανίας. Δεν ασκεί δικτατορία, δεν πνίγει την πρόοδο και προ παντός δεν είναι ούτε υστερική ούτε ανέχεται διαπλεκόμενα συμφέροντα. Άρχισαν, λοιπόν, οι ανασκαφές για την κατασκευή του μεγάλου υπογείου γκαράζ αυτοκινήτων και ευρέθηκε το αρχαίο ρωμαϊκό τείχος. Αμέσως, τονίζομε το «αμέσως», όχι μετά από μερικά χρόνια, το τείχος απομονώθηκε, περιβλήθηκε από ισχυρούς υαλοπίνακες και συνεχίσθηκε η κατασκευή του υπόγειου χώρου στάθμευσης αυτοκινήτων. Σήμερα, όποιος χρησιμοποιεί τον χώρο αυτό έχει την δυνατότητα να δει το αρχαίο ρωμαϊκό τείχος μέσα εις την προθήκη του.
Ποίος ενθυμείται τι έγινε εις την Πλατεία Κοτζιά, εις το κέντρο την Αθηνών και απέναντι από το Δημαρχείο της Αθήνας, όταν ανασκάφηκε για την κατασκευή επίσης υπογείου χώρου στάθμευσης αυτοκινήτων; Ευρέθηκε αρχαίο ελληνιστικό-ρωμαϊκό νεκροταφείο. Επενέβησαν οι Νεοσουλτάνοι της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας μας, το έργο σταμάτησε και έμεινε περίπου για μία δεκαπενταετία ο λάκκος μόνον. Θα μπορούσατε να τον «θαυμάσετε» και σήμερα, αν ο τεράστιος λάκκος δεν γέμιζε σκουπίδια και δεν καθίστατο «πάρκο» τεραστίων αρουραίων εκ της πλησίον ευρισκομένης κρεαταγοράς των Αθηνών. Οι περίοικοι ξεσηκώθηκαν και το «Κράτος του Κολωνακίου» αναγκάσθηκε να περατώσει το έργο.
Έτσι συμπεριφέρεται η Ελληνική Αρχαιολογική Υπηρεσία, προκειμένου, λέει, να προστατεύσει την εθνική κληρονομιά. Βεβαίως, εθνική κληρονομιά θεωρείται εις το «Κράτος του Κολωνακίου» κυρίως ότι ευρίσκεται εις την Αττική ή έστω πλησίον των μεγάλων αστικών κέντρων. Η Ανατ.Μακεδονία-Θράκη δεν έχει μεγάλα αστικά κέντρα και, συνεπώς, είναι «παρακατιανή», και εις αυτό συμβάλλουν, δια της ανοχής των τόσον η Τοπική Αυτοδιοίκηση με την Περιφέρεια όσον και οι τοπικές κοινωνίες. Όλη η περιοχή έχει πολλά ιστορικά μνημεία, αρχαία και βυζαντινά, αλλά και Μεταβυζαντινής Περιόδου. Δεν αξιοποιούνται όμως, διότι ουδείς ενδιαφέρεται για την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής.
Μία από τις γυναίκες του Πριάμου ήτο η Καστιάνειρα, από την Αισύμη της Θράκης. Ο Δάρδανος, ο προπάππους του Πριάμου, καταγόταν από την Σαπαία Θράκης. Υπάρχουν ακόμη τα ίχνη των. Αλλά δεν έχουν αξιοποιηθεί, όπως δεν έχει αξιοποιηθεί και η Σπηλιά του Κύκλωπα Πολυφήμου εις την Μάκρη του Έβρου, κοντά εις την Αλεξανδρούπολη. Η σπηλιά αυτή υπάρχει, είναι γνωστή από τον Όμηρο και ευρίσκεται 150 μέτρα από την θάλασσα.
Δεν γνωρίζω πόσοι Θρακιώτες, πόσοι Έλληνες, έχουν ποτέ επισκεφθεί την σπηλιά αυτή. Γνωρίζω όμως, ότι τουρίστες, που επισκέπτονται την Θράκη, αλλά και κατά την πορεία τους προς την Κωνσταντινούπολη, θέλουν να την επισκεφθούν. Έχουν διαβάσει Όμηρο και γνωρίζουν την ύπαρξή της. Εύχομαι εις όλους τους Θρακιώτες να μη δεχθούν ένα ξένο επισκέπτη, ο οποίος να τους ζητήσει, να του δείξουν την Σπηλιά του Κύκλωπα. Διότι αν τους την δείξει, θα εντραπεί, ότι είναι Έλληνας. Διότι η Σπηλιά του Κύκλωπα Πολυφήμου, εδώ και πολλές δεκαετίες, δεν αποτελεί, δυστυχώς, αξιοθέατο, αλλά ένα κοπρόλακκο, ανάλογο εκείνου της Πλατείας Κοτζιά, που άνω της δεκαπενταετίας «κοσμούσε» το Κέντρο των Αθηνών.
Αυτά είναι τα χάλια και η κατάντια όλων, και του «Κράτους του Κολωνακίου» και των τελείως Ανεπαρκών της Τοπικής Αδιαφορίας και Διαφθοράς.
‘Ελληνες! Η Ελλάς, το Αιώνιο Λίκνο του Πολιτισμού αν κατά την μακραίωνη πορεία της Ιστορίας της καταλήφθηκε από βαρβάρους, δεν υποτάχθηκε ποτέ, άντεξε και αντιστάθηκε. Όμως για το σημερινό δράμα της Πατρίδας μας, το οποίο δεν έχει τελειωμό, ευθύνονται οι Ψεύτες, Λαοκάπηλοι και Προδότες της, οι οποίοι με την ψήφο των Ελλήνων λεηλατούσαν επί δεκαετίες την Πατρίδα μας και τον μόχθο των Ελλήνων. Τώρα και πάλιν για την δική τους και μόνο σωτηρία, οι μόνοι υπαίτιοι για την κατάντια μας, την χρεοκοπία και την εθνική καταστροφή, παρά την θέληση του Ελληνικού Λαού, τώρα και με τα θανατηφόρα Μνημόνια ταπεινώνουν τους ‘Ελληνες, ξεπουλάνε και εκποιούνε την Πατρίδα μας, οδηγούνε αυτή και τον Λαό μας εις την έσχατη εξαθλίωση και την αιώνια υποδούλωση.
‘Ελληνες! Η σωτηρία της Πατρίδας μας, η επανάκτηση της εθνικής μας κυριαρχίας και ανεξαρτησίας, η αποκατάσταση της τιμής του Έθνους μας, η ανάκτηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας μας, αλλά και η τιμωρία όλων των υπευθύνων και επικίνδυνων εθνομηδενιστών είναι εθνική υπόθεση και ευθύνη μόνον όλων των Ελλήνων.
Ύστατη έκκληση! Ελληνες, η Πατρίδα μας κινδυνεύει. Αντισταθείτε με εθνική ομοψυχία!
Γεώργιος Εμ. Δημητράκης (www.Γεώργιος Εμ.Δημητράκης.gr)
Υποσημείωση: Ο αρθρογράφος κρητικής (Μαριού Ν. Ρεθύμνης) και θρακικής καταγωγής γεννήθηκε και διαμένει εις την Ξάνθη. Σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία στη Βόννη και Ιστορία και Πολιτιστική κληρονομιά στην Αθήνα. Διετέλεσε επί 5 χρόνια υπάλληλος της Ομοσπονδιακής Βουλής της Γερμανίας και επί 30-ετίας Διπλωματούχος Ξεναγός για όλη την Ελληνική Επικράτεια.
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου