Του Θύμιου Παπανικολάου
Όταν καλούν τα «αριστερά» ανδρείκελα του 4ου Ράιχ να κατεβεί ο κόσμος στο δρόμο, γίνεται σαφέστατος ο χαρακτήρας αυτών των «Γενικών Απεργιών» που κηρύσσουν, συχνότατα, οι συνδικαλιστικοί και κομματικοί εργατοπατέρες…
Διαβάζουμε την αυθάδη πρόκληση και προσβολή της νοημοσύνης μας, από τους «αριστερούς» διαχειριστές των τοκογλύφων και των...
νέων αποικιοκρατών:
«Η συμμετοχή όλων μας στην απεργία και τις κινητοποιήσεις απέναντι στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που ισοπεδώνουν τα εργασιακά δικαιώματα θα είναι η απάντηση του κόσμου της εργασίας και ολόκληρης της κοινωνίας στην προσπάθεια των δανειστών -και ιδιαίτερα του ΔΝΤ- να επιβάλουν τη συνέχιση των πολιτικών πλήρους απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων».
Βεβαίως εδώ δεν αποκαλύπτεται μόνο ο χαρακτήρας αυτών των «γενικών απεργιών» (φιέστες θεαμάτων και πολιτικής εμπορίας από τους ποικίλους και πολύχρωμους γραφειοκράτες), αλλά απαστράπτει και η βροντώδης ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ και η ΑΥΘΑΔΕΙΑ κοροϊδίας των «αριστερών» ανδρεικέλων.
Έχουν ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ οι ίδιοι και ΕΚΤΕΛΟΥΝ ΟΛΑ τα συμβόλαια θανάτου των μαφιόζων του χρήματος και καλούν τον κόσμο να κατεβεί στο δρόμο εναντίον αυτών που έχουν υπογράψει και υλοποιούν με υπερβάλλοντα ζήλο!!!
Τέτοια παράκρουση υποκρισίας και τέτοια μοχθηρή έπαρση δουλέματος του ελληνικού λαού είναι χωρίς ιστορικό προηγούμενο.
Τα επαρμένα, όμως, απανθρωπάρια του ΣΥΡΙΖΑ έχουν καταρρίψει όλα τα ρεκόρ. Ιδιαίτερα η αλαζονική υποκρισία και ο μοχθηρός εμπαιγμός του ελληνικού λαού αποτελούν το διακριτικό τους «σήμα», το επάγγελμά τους…
Να θυμηθούμε κάποια κραυγαλέα γεγονότα:
α). Εμετικό γλείψιμο των διεθνών ληστών και δημίων από τη μία (Ομπάμα, Μέρκελ και CIA) και από την άλλη επαναστατικοί επικήδειοι για τον Φιντέλ…
β). Νομιμοποίηση όλων των μνημονίων του 4ου Ράιχ και υπογραφή νέου «συμβολαίου θανάτου» (3ο Μνημόνιο) και ταυτόχρονα φιέστες στην Καισαριανή προς τιμήν των αγωνιστών που εκτελέστηκαν από το 3ο Ράιχ…
γ). Απαγόρευση των διαδηλώσεων (παραμονές της επετείου του Πολυτεχνείου) για να περάσει η μπότα του αμερικανού αυτοκράτορα και ταυτόχρονα υμνολογίες για το Πολυτεχνείο…
δ). Ασύστολη και αβυσσαλέα πολιτική εμπορία και «αντιφασιστική» κερδοσκοπία του παρακρατικού «σκιάχτρου» της Χρυσής Αυγής στο παρελθόν και σήμερα …ξέπλυμα: Αγκαλιά με τη Χρυσή Αυγή στο Καστελόριζο…
Σημείωση: Εδώ αποδεικνύεται ολοκάθαρα η ΑΠΑΤΗ του «αντιφασισμού» των δυνάμεων του σύγχρονου ΦΑΣΙΣΜΟΥ: του 4ου Ράιχ…
Αποδεικνύεται επίσης και η επιλεκτική όραση πολλών και ποικίλων αριστερών που κτυπούν απλώς το σαμάρι και δεν θέλουν να διακρίνουν ότι ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ επελαύνει με τη μορφή της Νέας Τάξης και συμμορίες σαν κι αυτές της Χρυσής Αυγής αποτελούν απλώς τα προβοκατόρικα «σκιάχτρα» και «άλλοθι» του ΦΑΣΙΣΜΟΥ που επελαύνει…
Ας επανέλθουμε, όμως στο θέμα μας: Στις απεργίες θεάματα…
Με το θέμα αυτό έχουμε ασχοληθεί συστηματικά και αναλυτικά σε πολλά κείμενά μας. Θα αναδημοσιεύσουμε το παρακάτω. Βρίσκεται εδώ:
http://ift.tt/2h29hbd
Γενικές Απεργίες και κατοχική «νομιμότητα» είναι ασυμβίβαστα…
Οι πόζες στις απεργιακές
φιέστες είναι …αγώνας!!!
Η συνταγή της θανατικής καταδίκης κάθε λαϊκού αγώνα είναι γνωστή και πιστά εφαρμοσμένη, χρόνια και χρόνια, από την αξιοθρήνητη «αριστερά» και τους ακόμα πιο θλιβερούς συνδικαλιστές εργατοπατέρες: Το «κλείδωμα» της λαϊκής οργής και ενεργητικότητας στο μπουκάλι των κομματικών και συνδικαλιστικών παρελάσεων (της καθεστωτικής «νομιμότητας»).
Έχουμε υπογραμμίσει πολλές φορές ότι αυτοί οι «κλειδοκράτορες» της λαϊκής οργής ανακηρύσσουν Γενικές Απεργίες και καλούν τον κόσμο να κατεβεί στο δρόμο με ένα και μόνο στόχο: Να προσφέρουν το θαυμαστό θέαμα μιας ομόφωνης άρνησης για εργασία και μιας επίσης ομόφωνης ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ στη δουλειά!!!
Βεβαίως, μια τέτοια «πολιτική» θεάματος δεν είναι αγώνας. Είναι μια πολιτική που υποσκάπτει κάθε προϋπόθεση αγώνα, που αποχρωματίζει και αφυδατώνει κάθε προϋπόθεση ΣΥΝΕΙΔΗΤΗΣ αγωνιστικής πράξης, που δεν επιτρέπει στη λαϊκή οργή να μετεξελιχτεί σε ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ οργή και το χειρότερο: Επιχειρεί να διοχετεύσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια και αγανάκτηση στα κανάλια του εκτονωτικού θεάματος των λαϊκών παρελάσεων…
Η πολιτική που γίνεται θέαμα είναι νεκρή. Οι κινητοποιήσεις που γίνονται θέαμα δεν είναι αγώνες, είναι παρελάσεις: Νεκροί «αγώνες»…
Νεκροί είναι και αυτοί οι «αριστεροί» πολιτικοί που αγνοούν παντελώς το αλφάβητο των λαϊκών αγώνων και υποκλίνονται στο θέαμα των «Γενικών Απεργιών».
Νεκρά και ρουτινιέρικα είναι και τα λόγια τους για τις Απεργίες. Διαβάστε, π.χ. τους νεκρούς διθυράμβους:
http://ift.tt/2h27FOz
Το θέαμα της παρέλασης, οι «αριστεροί» της ΛαΕ το βαπτίζουν πετυχημένη, «μαχητική» και καταλυτική Γενική Απεργία!!!
Τέτοιες, βεβαίως, λαϊκές κινητοποιήσεις, με τη μορφή παρελάσεων είναι όχι απλώς αδιέξοδες και καταδικασμένες, αλλά αποτελούν και καθεστωτική βαλβίδα εκτόνωσης της λαϊκής οργής.
Τα λαϊκά κινήματα και οι απεργιακές κινητοποιήσεις έχουν τους δικούς τους νόμους.
Και αυτοί είναι οι νόμοι της σπειροειδούς ανάπτυξης της δράσης και της οργάνωσης, συνακόλουθα και της ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ του λαού…
ΟΤΑΝ ένας αγώνας δεν αναβαίνει πολιτικά στάδια και οργανωτικές μορφές ανάπτυξης είναι αδιέξοδος και οδηγεί σε καταστροφικές απογοητεύσεις και ήττες.
Η ΛαΕ αυτά τα αλφαβητικά ζητήματα τα αγνοεί. Δεν θέλει ούτε να μελετήσει τις πλούσιες εμπειρίες της ελληνικής πραγματικότητας των τελευταίων χρόνων…
Φυσικά δεν είναι καθόλου παράξενο ότι καλεί σε τέτοιες «Γενικές Απεργίες» και ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι, μόνο θηριώδης εμπαιγμός. Τον αναλύουμε εδώ:
http://ift.tt/2glFLgG
Για να μπορούν τα «αριστερά» ανδρείκελα του 4ου Ράιχ να μας εμπαίζουν με τέτοιο αυθάδη και κυνικό τρόπο πρέπει να υπάρχουν και οι κατάλληλες πολιτικές προϋποθέσεις: Ο εξευτελισμός και η γελοιοποίηση των Γενικών Απεργιών…
Το σύνολο της «αριστεράς» και η αλητεία των εργατοπατέρων έχουν γελοιοποιήσει σε τέτοιο βαθμό τη ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ των εργατικών και λαϊκών αγώνων, την «ψυχή» και το νόημα των Γενικών Απεργιών, με την ολοκληρωτική ΥΠΟΤΑΓΗ τους στην καθεστωτική, κατοχική «νομιμότητα», που καθιστούν «λογικό» τον παραλογισμό και τον ΚΥΝΙΣΜΟ της «αριστερής» κυβέρνησης: Να καλεί η ίδια το λαό …εναντίον της…
Στην ουσία δεν είναι εναντίον της, διότι όταν αυτές οι λαϊκές κινητοποιήσεις δεν σπάνε την κατοχική «νομιμότητα» δεν αμφισβητούν και τη «νομιμότητα» των κυβερνητικών ανδρεικέλων…
Αυτά, βεβαίως, είναι ψιλά γράμματα για κάθε «αριστερό» γραφειοκράτη και για κάθε εργατοπατέρα…
Το τι είναι μια Γενική Απεργία το αναπτύσσουμε αναλυτικά στα άρθρα:
α). «Γενική Απεργία»: Στο ίδιο έργο θεατές…
Εδώ:
http://ift.tt/2h26e2p
β). Με τέτοιες γενικές απεργίες ρουτίνας δεν υπάρχει καμιά σωτηρία…
ΕΔΩ:
http://ift.tt/2gg9gMI
Θα αναδημοσιεύουμε και το παρακάτω μικρό κείμενο:
Ένας είναι ο δρόμος: Η μετωπική σύγκρουση στο ΔΡΟΜΟ…
Δεν υπάρχουν πλέον άλλα περιθώρια για ειρηνοφιλίες, δημοκοπίες, εκλογικά λόγια και κομματικές παρελάσεις…
Δεν γλιτώνουμε έτσι από το ΘΑΝΑΤΟ…
Αυτού του τύπου οι «Γενικές Απεργίες», απεργίες κομματικών και εργατοπατερικών παρελάσεων αποφορτίζουν τη λαϊκή ΟΡΓΗ, γίνονται για το θεαθήναι…
Έχει αηδιάσει και κουραστεί ο λαός να βλέπει θεαματικές, ειρηνόφιλες καθόδους στο δρόμο και εξίσου θεματικές ΕΠΙΣΤΡΟΦΕΣ στο σπίτι…
Ο λαός θέλει ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΑΓΩΝΑ: Ένα Ξεσηκωμό χωρίς όρια, ένα ξεσηκωμό που θα συγκρουστεί ΜΕΤΩΠΙΚΑ με το κατοχικό καθεστώς.
Οι ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ που δεν θέτουν άμεσα και συγκρουσιακά το θέμα της ανατροπής αυτής της κυβέρνησης, που δεν θέτουν δηλαδή το θέμα της ΕΞΟΥΣΙΑΣ, που δεν προχωρούνε σε μια ΓΕΝΙΚΗ ΕΦΟΔΟ, με όλα τα μέσα, εναντίον των κατοχικών ανδρεικέλων, δεν είναι Γενικές Απεργίες, είναι θεατρινισμοί, βαλβίδες εκτονωτικές, ασφαλιστικές δικλίδες του καθεστώτος…
Δεν φταίει, συνεπώς, ο λαός που δεν πιστεύει αυτές τις απεργιακές φιέστες και τις ακολουθεί προοδευτικά μειωμένα (το χθεσινό συλλαλητήριο της ΑΔΕΔΥ στο Σύνταγμα ήταν απογοητευτικό).
Είναι τα κόμματα (της «αριστεράς» και οι εργατοπατέρες) που τον κρατάνε στο σπίτι. Γιατί, αυτά τα κόμματα και οι συνδικαλιστικές καμαρίλες) δεν έχουν ΚΑΜΙΑ, απολύτως καμία, διάθεση να σπάσουν την κατοχική «νομιμότητα», να συγκρουστούν στο δρόμο με το καθεστώς και να δώσουν ΠΟΛΙΤΙΚΗ και ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ προοπτική στη λαϊκή ΟΡΓΗ…
Αν ο ελληνικός λαός, διακρίνει και ελάχιστα ίχνη τέτοιας αγωνιστικής, συγκρουσιακής προοπτικής θα ξεχυθεί, σαν χείμαρρος, στο ΔΡΟΜΟ…
Από σήμερα αρχίζει ένας νέος κύκλος απεργιακών κινητοποιήσεων.
Ο στόχος είναι ένας:
Να σπάσουμε τα κάγκελα των εργατοπατέρων και τις αλυσίδες των κομματικών γραφειοκρατών: Αυτοί είναι οι έμποροι και κερδοσκόποι των αγώνων, τα «άλλοθι» των κατοχικών ανδρείκελων…
Έτσι ΜΟΝΟ η λαϊκή ΟΡΓΗ θα βρει πολιτική και οργανωτική διέξοδο, έτσι ΜΟΝΟ ο αγώνας θα γίνει ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ, που συγκεκριμένα σημαίνει: ΔΙΑΡΚΗΣ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ και ασυμφιλίωτη και μετωπική ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ με το κατοχικό καθεστώς.
Η κυβέρνηση των ανδρεικέλων παραπαίει. Θα πέσει σαν σκουληκιασμένος καρπός, από τη στιγμή που συγκρουστεί ο ελληνικός λαός μαζί της, χωρίς να υποκλιθεί στη «νομιμότητά» της, ΔΥΝΑΜΙΚΑ στο ΔΡΟΜΟ…
Καιρός να σπάσουμε τα κιγκλιδώματα των ειρηνόφιλων «αριστερών» πτωμάτων και των κρατικών συνδικαλιστών…
Μπορούμε με ένα αγωνιστικό κτύπημα, με τις συγκρούσεις μας στο δρόμο, να ρίξουμε αυτήν την κυβέρνηση και να ανοίξουμε το δρόμο σε επαναστατικές διαδικασίες και προοπτικές.
ΟΧΙ στις φιέστες των κομματικών και εργατοπατερικών δεκανικιών…
«Η συμμετοχή όλων μας στην απεργία και τις κινητοποιήσεις απέναντι στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που ισοπεδώνουν τα εργασιακά δικαιώματα θα είναι η απάντηση του κόσμου της εργασίας και ολόκληρης της κοινωνίας στην προσπάθεια των δανειστών -και ιδιαίτερα του ΔΝΤ- να επιβάλουν τη συνέχιση των πολιτικών πλήρους απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων».
Βεβαίως εδώ δεν αποκαλύπτεται μόνο ο χαρακτήρας αυτών των «γενικών απεργιών» (φιέστες θεαμάτων και πολιτικής εμπορίας από τους ποικίλους και πολύχρωμους γραφειοκράτες), αλλά απαστράπτει και η βροντώδης ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ και η ΑΥΘΑΔΕΙΑ κοροϊδίας των «αριστερών» ανδρεικέλων.
Έχουν ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ οι ίδιοι και ΕΚΤΕΛΟΥΝ ΟΛΑ τα συμβόλαια θανάτου των μαφιόζων του χρήματος και καλούν τον κόσμο να κατεβεί στο δρόμο εναντίον αυτών που έχουν υπογράψει και υλοποιούν με υπερβάλλοντα ζήλο!!!
Τέτοια παράκρουση υποκρισίας και τέτοια μοχθηρή έπαρση δουλέματος του ελληνικού λαού είναι χωρίς ιστορικό προηγούμενο.
Τα επαρμένα, όμως, απανθρωπάρια του ΣΥΡΙΖΑ έχουν καταρρίψει όλα τα ρεκόρ. Ιδιαίτερα η αλαζονική υποκρισία και ο μοχθηρός εμπαιγμός του ελληνικού λαού αποτελούν το διακριτικό τους «σήμα», το επάγγελμά τους…
Να θυμηθούμε κάποια κραυγαλέα γεγονότα:
α). Εμετικό γλείψιμο των διεθνών ληστών και δημίων από τη μία (Ομπάμα, Μέρκελ και CIA) και από την άλλη επαναστατικοί επικήδειοι για τον Φιντέλ…
β). Νομιμοποίηση όλων των μνημονίων του 4ου Ράιχ και υπογραφή νέου «συμβολαίου θανάτου» (3ο Μνημόνιο) και ταυτόχρονα φιέστες στην Καισαριανή προς τιμήν των αγωνιστών που εκτελέστηκαν από το 3ο Ράιχ…
γ). Απαγόρευση των διαδηλώσεων (παραμονές της επετείου του Πολυτεχνείου) για να περάσει η μπότα του αμερικανού αυτοκράτορα και ταυτόχρονα υμνολογίες για το Πολυτεχνείο…
δ). Ασύστολη και αβυσσαλέα πολιτική εμπορία και «αντιφασιστική» κερδοσκοπία του παρακρατικού «σκιάχτρου» της Χρυσής Αυγής στο παρελθόν και σήμερα …ξέπλυμα: Αγκαλιά με τη Χρυσή Αυγή στο Καστελόριζο…
Σημείωση: Εδώ αποδεικνύεται ολοκάθαρα η ΑΠΑΤΗ του «αντιφασισμού» των δυνάμεων του σύγχρονου ΦΑΣΙΣΜΟΥ: του 4ου Ράιχ…
Αποδεικνύεται επίσης και η επιλεκτική όραση πολλών και ποικίλων αριστερών που κτυπούν απλώς το σαμάρι και δεν θέλουν να διακρίνουν ότι ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ επελαύνει με τη μορφή της Νέας Τάξης και συμμορίες σαν κι αυτές της Χρυσής Αυγής αποτελούν απλώς τα προβοκατόρικα «σκιάχτρα» και «άλλοθι» του ΦΑΣΙΣΜΟΥ που επελαύνει…
Ας επανέλθουμε, όμως στο θέμα μας: Στις απεργίες θεάματα…
Με το θέμα αυτό έχουμε ασχοληθεί συστηματικά και αναλυτικά σε πολλά κείμενά μας. Θα αναδημοσιεύσουμε το παρακάτω. Βρίσκεται εδώ:
http://ift.tt/2h29hbd
Γενικές Απεργίες και κατοχική «νομιμότητα» είναι ασυμβίβαστα…
Οι πόζες στις απεργιακές
φιέστες είναι …αγώνας!!!
Η συνταγή της θανατικής καταδίκης κάθε λαϊκού αγώνα είναι γνωστή και πιστά εφαρμοσμένη, χρόνια και χρόνια, από την αξιοθρήνητη «αριστερά» και τους ακόμα πιο θλιβερούς συνδικαλιστές εργατοπατέρες: Το «κλείδωμα» της λαϊκής οργής και ενεργητικότητας στο μπουκάλι των κομματικών και συνδικαλιστικών παρελάσεων (της καθεστωτικής «νομιμότητας»).
Έχουμε υπογραμμίσει πολλές φορές ότι αυτοί οι «κλειδοκράτορες» της λαϊκής οργής ανακηρύσσουν Γενικές Απεργίες και καλούν τον κόσμο να κατεβεί στο δρόμο με ένα και μόνο στόχο: Να προσφέρουν το θαυμαστό θέαμα μιας ομόφωνης άρνησης για εργασία και μιας επίσης ομόφωνης ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ στη δουλειά!!!
Βεβαίως, μια τέτοια «πολιτική» θεάματος δεν είναι αγώνας. Είναι μια πολιτική που υποσκάπτει κάθε προϋπόθεση αγώνα, που αποχρωματίζει και αφυδατώνει κάθε προϋπόθεση ΣΥΝΕΙΔΗΤΗΣ αγωνιστικής πράξης, που δεν επιτρέπει στη λαϊκή οργή να μετεξελιχτεί σε ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ οργή και το χειρότερο: Επιχειρεί να διοχετεύσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια και αγανάκτηση στα κανάλια του εκτονωτικού θεάματος των λαϊκών παρελάσεων…
Η πολιτική που γίνεται θέαμα είναι νεκρή. Οι κινητοποιήσεις που γίνονται θέαμα δεν είναι αγώνες, είναι παρελάσεις: Νεκροί «αγώνες»…
Νεκροί είναι και αυτοί οι «αριστεροί» πολιτικοί που αγνοούν παντελώς το αλφάβητο των λαϊκών αγώνων και υποκλίνονται στο θέαμα των «Γενικών Απεργιών».
Νεκρά και ρουτινιέρικα είναι και τα λόγια τους για τις Απεργίες. Διαβάστε, π.χ. τους νεκρούς διθυράμβους:
http://ift.tt/2h27FOz
Το θέαμα της παρέλασης, οι «αριστεροί» της ΛαΕ το βαπτίζουν πετυχημένη, «μαχητική» και καταλυτική Γενική Απεργία!!!
Τέτοιες, βεβαίως, λαϊκές κινητοποιήσεις, με τη μορφή παρελάσεων είναι όχι απλώς αδιέξοδες και καταδικασμένες, αλλά αποτελούν και καθεστωτική βαλβίδα εκτόνωσης της λαϊκής οργής.
Τα λαϊκά κινήματα και οι απεργιακές κινητοποιήσεις έχουν τους δικούς τους νόμους.
Και αυτοί είναι οι νόμοι της σπειροειδούς ανάπτυξης της δράσης και της οργάνωσης, συνακόλουθα και της ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ του λαού…
ΟΤΑΝ ένας αγώνας δεν αναβαίνει πολιτικά στάδια και οργανωτικές μορφές ανάπτυξης είναι αδιέξοδος και οδηγεί σε καταστροφικές απογοητεύσεις και ήττες.
Η ΛαΕ αυτά τα αλφαβητικά ζητήματα τα αγνοεί. Δεν θέλει ούτε να μελετήσει τις πλούσιες εμπειρίες της ελληνικής πραγματικότητας των τελευταίων χρόνων…
Φυσικά δεν είναι καθόλου παράξενο ότι καλεί σε τέτοιες «Γενικές Απεργίες» και ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι, μόνο θηριώδης εμπαιγμός. Τον αναλύουμε εδώ:
http://ift.tt/2glFLgG
Για να μπορούν τα «αριστερά» ανδρείκελα του 4ου Ράιχ να μας εμπαίζουν με τέτοιο αυθάδη και κυνικό τρόπο πρέπει να υπάρχουν και οι κατάλληλες πολιτικές προϋποθέσεις: Ο εξευτελισμός και η γελοιοποίηση των Γενικών Απεργιών…
Το σύνολο της «αριστεράς» και η αλητεία των εργατοπατέρων έχουν γελοιοποιήσει σε τέτοιο βαθμό τη ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ των εργατικών και λαϊκών αγώνων, την «ψυχή» και το νόημα των Γενικών Απεργιών, με την ολοκληρωτική ΥΠΟΤΑΓΗ τους στην καθεστωτική, κατοχική «νομιμότητα», που καθιστούν «λογικό» τον παραλογισμό και τον ΚΥΝΙΣΜΟ της «αριστερής» κυβέρνησης: Να καλεί η ίδια το λαό …εναντίον της…
Στην ουσία δεν είναι εναντίον της, διότι όταν αυτές οι λαϊκές κινητοποιήσεις δεν σπάνε την κατοχική «νομιμότητα» δεν αμφισβητούν και τη «νομιμότητα» των κυβερνητικών ανδρεικέλων…
Αυτά, βεβαίως, είναι ψιλά γράμματα για κάθε «αριστερό» γραφειοκράτη και για κάθε εργατοπατέρα…
Το τι είναι μια Γενική Απεργία το αναπτύσσουμε αναλυτικά στα άρθρα:
α). «Γενική Απεργία»: Στο ίδιο έργο θεατές…
Εδώ:
http://ift.tt/2h26e2p
β). Με τέτοιες γενικές απεργίες ρουτίνας δεν υπάρχει καμιά σωτηρία…
ΕΔΩ:
http://ift.tt/2gg9gMI
Θα αναδημοσιεύουμε και το παρακάτω μικρό κείμενο:
Ένας είναι ο δρόμος: Η μετωπική σύγκρουση στο ΔΡΟΜΟ…
Δεν υπάρχουν πλέον άλλα περιθώρια για ειρηνοφιλίες, δημοκοπίες, εκλογικά λόγια και κομματικές παρελάσεις…
Δεν γλιτώνουμε έτσι από το ΘΑΝΑΤΟ…
Αυτού του τύπου οι «Γενικές Απεργίες», απεργίες κομματικών και εργατοπατερικών παρελάσεων αποφορτίζουν τη λαϊκή ΟΡΓΗ, γίνονται για το θεαθήναι…
Έχει αηδιάσει και κουραστεί ο λαός να βλέπει θεαματικές, ειρηνόφιλες καθόδους στο δρόμο και εξίσου θεματικές ΕΠΙΣΤΡΟΦΕΣ στο σπίτι…
Ο λαός θέλει ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΑΓΩΝΑ: Ένα Ξεσηκωμό χωρίς όρια, ένα ξεσηκωμό που θα συγκρουστεί ΜΕΤΩΠΙΚΑ με το κατοχικό καθεστώς.
Οι ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ που δεν θέτουν άμεσα και συγκρουσιακά το θέμα της ανατροπής αυτής της κυβέρνησης, που δεν θέτουν δηλαδή το θέμα της ΕΞΟΥΣΙΑΣ, που δεν προχωρούνε σε μια ΓΕΝΙΚΗ ΕΦΟΔΟ, με όλα τα μέσα, εναντίον των κατοχικών ανδρεικέλων, δεν είναι Γενικές Απεργίες, είναι θεατρινισμοί, βαλβίδες εκτονωτικές, ασφαλιστικές δικλίδες του καθεστώτος…
Δεν φταίει, συνεπώς, ο λαός που δεν πιστεύει αυτές τις απεργιακές φιέστες και τις ακολουθεί προοδευτικά μειωμένα (το χθεσινό συλλαλητήριο της ΑΔΕΔΥ στο Σύνταγμα ήταν απογοητευτικό).
Είναι τα κόμματα (της «αριστεράς» και οι εργατοπατέρες) που τον κρατάνε στο σπίτι. Γιατί, αυτά τα κόμματα και οι συνδικαλιστικές καμαρίλες) δεν έχουν ΚΑΜΙΑ, απολύτως καμία, διάθεση να σπάσουν την κατοχική «νομιμότητα», να συγκρουστούν στο δρόμο με το καθεστώς και να δώσουν ΠΟΛΙΤΙΚΗ και ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ προοπτική στη λαϊκή ΟΡΓΗ…
Αν ο ελληνικός λαός, διακρίνει και ελάχιστα ίχνη τέτοιας αγωνιστικής, συγκρουσιακής προοπτικής θα ξεχυθεί, σαν χείμαρρος, στο ΔΡΟΜΟ…
Από σήμερα αρχίζει ένας νέος κύκλος απεργιακών κινητοποιήσεων.
Ο στόχος είναι ένας:
Να σπάσουμε τα κάγκελα των εργατοπατέρων και τις αλυσίδες των κομματικών γραφειοκρατών: Αυτοί είναι οι έμποροι και κερδοσκόποι των αγώνων, τα «άλλοθι» των κατοχικών ανδρείκελων…
Έτσι ΜΟΝΟ η λαϊκή ΟΡΓΗ θα βρει πολιτική και οργανωτική διέξοδο, έτσι ΜΟΝΟ ο αγώνας θα γίνει ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ, που συγκεκριμένα σημαίνει: ΔΙΑΡΚΗΣ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ και ασυμφιλίωτη και μετωπική ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ με το κατοχικό καθεστώς.
Η κυβέρνηση των ανδρεικέλων παραπαίει. Θα πέσει σαν σκουληκιασμένος καρπός, από τη στιγμή που συγκρουστεί ο ελληνικός λαός μαζί της, χωρίς να υποκλιθεί στη «νομιμότητά» της, ΔΥΝΑΜΙΚΑ στο ΔΡΟΜΟ…
Καιρός να σπάσουμε τα κιγκλιδώματα των ειρηνόφιλων «αριστερών» πτωμάτων και των κρατικών συνδικαλιστών…
Μπορούμε με ένα αγωνιστικό κτύπημα, με τις συγκρούσεις μας στο δρόμο, να ρίξουμε αυτήν την κυβέρνηση και να ανοίξουμε το δρόμο σε επαναστατικές διαδικασίες και προοπτικές.
ΟΧΙ στις φιέστες των κομματικών και εργατοπατερικών δεκανικιών…
"ΡΕΣΑΛΤΟ"
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου