Την Πέμπτη 16 Οκτωβρίου εορτάστηκε στην Βέροια η 102η επέτειος της απελευθέρωσης της πόλης από τον Οθωμανικό ζυγό. Το πρωί ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε με πλήθος ιερέων στο ιερό καθεδρικό ναό του οσίου Αντωνίου του νέου, πολιούχου Βεροίας και στη συνέχεια χοροστάτησε στην καθιερωμένη επίσιμη Δοξολογία με την παρουσία του Υπουργού Μακεδονίας - Θράκης κ. Γεωργίου Ορφανού, ως εκπροσώπου της Ελληνικής Κυβερνήσεως, των τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών, εκπροσώπων πολιτιστικών φορέων και πλήθος πιστών. Ο σεβασμιώτατος στο τέλος της Δοξολογίας ανέγνωσε τον πανηγυρικό της ημέρας και έψαλλε με συγκίνηση τον εθνικό μας ύμνο.
Ακολούθησε επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων στο ηρώο της πόλης και στη συνέχεια μαθητική παρέλαση σε κεντρική οδό της πόλης. Με την ευκαιρία του εορτασμού των ελευθερίων προγραμματίστηκαν από το Δήμο Βέροιας και άλλους φορείς της πόλης διάφορες ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις, όπως πχ η παρουσίαση τόμου με αρχειακό φωτογραφικό υλικό από την πρόσφατη ιστορία της πόλης (1900 έως 1975).
Η ομιλία του σεβασμιωτάτου: Ἡμέρα λαμπρά καί χαρμόσυνος ἡ σημερινή ἡμέρα τῆς ἀπελευθερώσεως τῆς Βεροίας ἀπό τόν τουρκικό ζυγό πρίν ἀπό 102 χρόνια.
Ἡμέρα λαμπρά πού φωτίσθηκε ἀπό τό χαρμόσυνο γεγονός τῆς εἰσόδου τοῦ ἑλληνικοῦ στρατοῦ στήν πόλη μας γιά νά τήν ἀπελευθερώσει καί νά τήν ἐντάξει στόν κορμό τοῦ ἑλληνικοῦ Κράτους, καί φώτισε τά πρόσωπα τῶν πατέρων μας πού αἰῶνες περίμεναν αὐτή τή μεγάλη ἡμέρα, αὐτή τή χαρμόσυνη εἴδηση τῆς ἐλευθερίας.
Καί δέν τήν περίμεναν ἄπρακτοι νά τούς τήν χαρίσουν κάποιοι, χωρίς οἱ ἴδιοι νά ἀγωνισθοῦν καί νά κοπιάσουν. Ἤξεραν ὅτι σ᾽ αὐτό τόν κόσμο τίποτε δέν χαρίζεται, καί πολύ περισσότερο δέν χαρίζεται ἡ ἐλευθερία. Τό ἤξεραν, καί δέν μποροῦσαν νά τό ξεχάσουν, γιατί τούς τό θύμιζαν τά λόγια τοῦ ἐθνικοῦ ποιητῆ. «Ἀπ᾽ τά κόκκαλα βγαλμένη τῶν Ἑλλήνων τά ἱερά»· ἀπό τά κόκκαλα βγαίνει ἡ ἐλευθερία.
Καί αὐτοί ἐπανειλημμένα εἶχαν σκορπίσει στά βουνά καί τούς κάμπους τά ἡρωικά λείψανα τῶν νεκρῶν τους, λίπασμα ἐλευθερίας γιά τήν ἡμέρα πού προσδοκοῦσαν. Ἐπανειλημμένα εἶχαν ποτίσει μέ τό αἷμα τους τό χῶμα τῆς Μακεδονίας τους, γιά νά παραμείνει ἑλληνική. Ἐπανειλημμένα εἶχαν ποτίσει μέ τά δάκρυα τῆς ἀγωνίας τους τίς θαυματουργές εἰκόνες καί τά ἱερά λείψανα τῶν ἁγίων τους, παρακαλῶντας τους νά μεσιτεύσουν στόν Θεό γιά τήν ἀπελευθέρωση τῆς Μακεδονίας.
Καί οἱ ἀγῶνες καί τά δάκρυα καί τά αἵματα καί οἱ θυσίες καρποφόρησαν, καί ἡ χαρμόσυνη ἡμέρα τῆς ἀπελευθερώσεως ἦρθε· καί ἡ ἐλευθερία ἐπέστρεψε μετά ἀπό αἰῶνες στήν πόλη μας καί τή Μακεδονία μας.
Γι᾽ αὐτό καί σήμερα τιμοῦμε ὅλους ἐκείνους πού ἀγωνίσθηκαν καί θυσιάσθηκαν γιά τήν ἐλευθερία της καί τήν ἐλευθερία μας. Τιμοῦμε ὅλους ἐκείνους πού ἔδωσαν τή ζωή τους γιά νά εἶναι ἡ Μακεδονία μας ἐλεύθερη, ἀλλά καί γιά νά ἀποτελεῖ τμῆμα ἀναπόσπαστο τῆς Ἑλλάδος.
Ἡ τιμή ὅμως στούς ἥρωες προγόνους μας δέν εἶναι ἀρκετή, ἐάν δέν συνοδεύεται ἀπό βαθειά συναίσθηση τῆς εὐθύνης πού ἔχουμε ἔναντι τῆς δικῆς τους θυσίας καί ἔναντι τῆς ἱστορίας αὐτοῦ τοῦ τόπου. Αὐτῆς τῆς ἡρωικῆς γῆς, τῆς γῆς τῶν Μακεδόνων, πού δέν ἔπαυσε νά μιλᾶ καί νά σκέφτεται ἑλληνικά· πού δέν ἔπαυσε νά ἐμπνέεται ἀπό τήν ἱστορία της, ἀπό τήν ἱστορία τῶν πατέρων της, πού οἱ τάφοι τους ἀποκαλύπτουν ἀκόμη καί σήμερα μέ ἀδιάσειστα τεκμήρια τήν ἀληθινή ταυτότητα αὐτῆς τῆς γῆς καί τῶν κατοίκων της, ὅσο καί ἄν κάποιοι προσπαθοῦν νά τήν οἰκειοποιηθοῦν πρός ἴδιο ὄφελος, παραχαράσσοντας μέ βάναυσο τρόπο τήν ἱστορία καί τήν ἀλήθεια.
Ἀδελφοί μου, ζοῦμε σέ μιά ἐποχή ρευστότητος καί δραματικῶν ἀλλαγῶν. Σέ μία ἐποχή πού πρίν ἀπό λίγα χρόνια δέν μπορούσαμε ἴσως νά φαντασθοῦμε ὅτι θά ἔρθει. Γι᾽αὐτό καί ἔχουμε χρέος σήμερα, περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη φορά, νά διαφυλάξουμε τά κεκτημένα καί νά ὑπερασπισθοῦμε τήν ἱστορία μας καί τό ὄνομά μας. Ἔχουμε χρέος νά ὑπερασπισθοῦμε τό δικαίωμα στήν ἐλευθερία καί τήν αὐτοδιαχείριση πού ἀμφισβητεῖται ἔμμεσα ἀπό ἐκείνους πού θέλουν νά οἰκειοποιηθοῦν τό ὄνομά μας. Ἔχουμε χρέος νά μήν παραχωρήσουμε τήν ταυτότητά μας σέ ἐκείνους πού ἐπιδιώκουν νά μᾶς τήν ὑφαρπάσουν.
Καί ἐάν οἱ πατέρες μας ἀγωνίσθηκαν νά ἐλευθερώσουν τή γῆ τῆς Μακεδονίας ἀπό τίς ἁρπακτικές διαθέσεις τους, ἐμεῖς ἔχουμε ὑποχρέωση νά ἀγωνισθοῦμε γιά τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας μας, γιά νά μήν μποροῦν νά τό χρησιμοποιοῦν ὅσοι ποτέ δέν ἤθελαν τήν ἐλευθερία της, ὅσοι ποτέ δέν σεβάστηκαν τήν ἱστορία της, ὅσοι σφετερίσθηκαν καί σφετερίζονται τό ὄνομά της προσβάλλοντας τούς πατέρες μας, τούς προγόνους μας, αὐτούς πού ἔγραψαν μέ ἀνεξίτηλα γράμματα μαζί μέ τά ὀνόματά τους καί τό ὄνομα τῆς Ἑλλάδος στό αἰώνιο βιβλίο τῆς ἱστορίας.
Ἀδελφοί μου, πολλοί νομίζουν ὅτι ἡ ἐπέτειος τῶν ἐλευθερίων εἶναι ἁπλῶς μιά ἡμέρα χαρᾶς καί ἀναπαύσεως· καί ἄλλοι πάλι, δυστυχῶς, ξεχνοῦν καί τό νόημα καί τή σημασία της. Ὅμως τό νόημα τῆς σημερινῆς ἡμέρας εἶναι πιό βαθύ καί πιό σημαντικό ἀπό ὅ,τι νομίζουν. Γιατί ἡ χαρά τῆς ἐλευθερίας δέν πρέπει νά μᾶς κάνει νά ξεχνοῦμε τήν εὐθύνη μας γιά τήν ἐλευθερία πού μᾶς χάρισαν μέ τή θυσία τους οἱ πατέρες μας. Ἐκεῖνοι μᾶς τήν χάρισαν, χαρίζοντάς μας τή δυνατότητα νά ζοῦμε στήν πατρίδα μας, σέ μιά πατρίδα πού μᾶς ἀνήκει καί τῆς ἀνήκουμε ἀπόλυτα· σέ μιά πατρίδα πού δέν ἀμφισβητεῖται τό ὄνομά της καί ἡ ἱστορία της. Ἐμεῖς ἔχουμε χρέος νά διατηρήσουμε αὐτή τήν πατρίδα ἀκέραιη, νά διατηρήσουμε τό ὄνομά της, τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας ἀνέγγιχτο ἀπό τούς κακόβουλους σφετεριστές του, νά κρατήσουμε τήν ἱστορία της ἀπαραχάρακτη ἀπό τίς κάθε εἴδους προπαγάνδες. Αὐτό τό χρέος πού μᾶς ὑπαγορεύει ἡ σημερινή ἡμέρα τῶν ἐλευθερίων. Ἀπό αὐτό τό χρέος «μή κινοῦντες ποτέ», σύμφωνα μέ τόν ποιητή, ἄς ἀγωνισθοῦμε γιά νά φανοῦμε ἀντάξιοι τῆς ἐλευθερίας καί τῶν πατέρων μας πού μᾶς τήν χάρισαν.
Γι᾽ αὐτό καί σήμερα τιμοῦμε ὅλους ἐκείνους πού ἀγωνίσθηκαν καί θυσιάσθηκαν γιά τήν ἐλευθερία της καί τήν ἐλευθερία μας. Τιμοῦμε ὅλους ἐκείνους πού ἔδωσαν τή ζωή τους γιά νά εἶναι ἡ Μακεδονία μας ἐλεύθερη, ἀλλά καί γιά νά ἀποτελεῖ τμῆμα ἀναπόσπαστο τῆς Ἑλλάδος.
Ἡ τιμή ὅμως στούς ἥρωες προγόνους μας δέν εἶναι ἀρκετή, ἐάν δέν συνοδεύεται ἀπό βαθειά συναίσθηση τῆς εὐθύνης πού ἔχουμε ἔναντι τῆς δικῆς τους θυσίας καί ἔναντι τῆς ἱστορίας αὐτοῦ τοῦ τόπου. Αὐτῆς τῆς ἡρωικῆς γῆς, τῆς γῆς τῶν Μακεδόνων, πού δέν ἔπαυσε νά μιλᾶ καί νά σκέφτεται ἑλληνικά· πού δέν ἔπαυσε νά ἐμπνέεται ἀπό τήν ἱστορία της, ἀπό τήν ἱστορία τῶν πατέρων της, πού οἱ τάφοι τους ἀποκαλύπτουν ἀκόμη καί σήμερα μέ ἀδιάσειστα τεκμήρια τήν ἀληθινή ταυτότητα αὐτῆς τῆς γῆς καί τῶν κατοίκων της, ὅσο καί ἄν κάποιοι προσπαθοῦν νά τήν οἰκειοποιηθοῦν πρός ἴδιο ὄφελος, παραχαράσσοντας μέ βάναυσο τρόπο τήν ἱστορία καί τήν ἀλήθεια.
Ἀδελφοί μου, ζοῦμε σέ μιά ἐποχή ρευστότητος καί δραματικῶν ἀλλαγῶν. Σέ μία ἐποχή πού πρίν ἀπό λίγα χρόνια δέν μπορούσαμε ἴσως νά φαντασθοῦμε ὅτι θά ἔρθει. Γι᾽αὐτό καί ἔχουμε χρέος σήμερα, περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη φορά, νά διαφυλάξουμε τά κεκτημένα καί νά ὑπερασπισθοῦμε τήν ἱστορία μας καί τό ὄνομά μας. Ἔχουμε χρέος νά ὑπερασπισθοῦμε τό δικαίωμα στήν ἐλευθερία καί τήν αὐτοδιαχείριση πού ἀμφισβητεῖται ἔμμεσα ἀπό ἐκείνους πού θέλουν νά οἰκειοποιηθοῦν τό ὄνομά μας. Ἔχουμε χρέος νά μήν παραχωρήσουμε τήν ταυτότητά μας σέ ἐκείνους πού ἐπιδιώκουν νά μᾶς τήν ὑφαρπάσουν.
Καί ἐάν οἱ πατέρες μας ἀγωνίσθηκαν νά ἐλευθερώσουν τή γῆ τῆς Μακεδονίας ἀπό τίς ἁρπακτικές διαθέσεις τους, ἐμεῖς ἔχουμε ὑποχρέωση νά ἀγωνισθοῦμε γιά τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας μας, γιά νά μήν μποροῦν νά τό χρησιμοποιοῦν ὅσοι ποτέ δέν ἤθελαν τήν ἐλευθερία της, ὅσοι ποτέ δέν σεβάστηκαν τήν ἱστορία της, ὅσοι σφετερίσθηκαν καί σφετερίζονται τό ὄνομά της προσβάλλοντας τούς πατέρες μας, τούς προγόνους μας, αὐτούς πού ἔγραψαν μέ ἀνεξίτηλα γράμματα μαζί μέ τά ὀνόματά τους καί τό ὄνομα τῆς Ἑλλάδος στό αἰώνιο βιβλίο τῆς ἱστορίας.
Ἀδελφοί μου, πολλοί νομίζουν ὅτι ἡ ἐπέτειος τῶν ἐλευθερίων εἶναι ἁπλῶς μιά ἡμέρα χαρᾶς καί ἀναπαύσεως· καί ἄλλοι πάλι, δυστυχῶς, ξεχνοῦν καί τό νόημα καί τή σημασία της. Ὅμως τό νόημα τῆς σημερινῆς ἡμέρας εἶναι πιό βαθύ καί πιό σημαντικό ἀπό ὅ,τι νομίζουν. Γιατί ἡ χαρά τῆς ἐλευθερίας δέν πρέπει νά μᾶς κάνει νά ξεχνοῦμε τήν εὐθύνη μας γιά τήν ἐλευθερία πού μᾶς χάρισαν μέ τή θυσία τους οἱ πατέρες μας. Ἐκεῖνοι μᾶς τήν χάρισαν, χαρίζοντάς μας τή δυνατότητα νά ζοῦμε στήν πατρίδα μας, σέ μιά πατρίδα πού μᾶς ἀνήκει καί τῆς ἀνήκουμε ἀπόλυτα· σέ μιά πατρίδα πού δέν ἀμφισβητεῖται τό ὄνομά της καί ἡ ἱστορία της. Ἐμεῖς ἔχουμε χρέος νά διατηρήσουμε αὐτή τήν πατρίδα ἀκέραιη, νά διατηρήσουμε τό ὄνομά της, τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας ἀνέγγιχτο ἀπό τούς κακόβουλους σφετεριστές του, νά κρατήσουμε τήν ἱστορία της ἀπαραχάρακτη ἀπό τίς κάθε εἴδους προπαγάνδες. Αὐτό τό χρέος πού μᾶς ὑπαγορεύει ἡ σημερινή ἡμέρα τῶν ἐλευθερίων. Ἀπό αὐτό τό χρέος «μή κινοῦντες ποτέ», σύμφωνα μέ τόν ποιητή, ἄς ἀγωνισθοῦμε γιά νά φανοῦμε ἀντάξιοι τῆς ἐλευθερίας καί τῶν πατέρων μας πού μᾶς τήν χάρισαν.
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου