Μια νέα μελέτη από την Δανία αποκαλύπτει πως οι ανησυχίες, οι συγκρούσεις και οι απαιτήσεις στις σχέσεις με συντρόφους, φίλους, οικογένεια ή και γείτονες μπορεί να συμβάλουν σε έναν πρόωρο θάνατο. Πιο συγκεκριμένα, οι συγκρούσεις βρέθηκαν να σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο θνησιμότητας σε κάθε είδους σχέση, ενώ οι ανησυχίες και οι απαιτήσεις συνδέονταν με τη θνησιμότητα μονό στις σχέσεις με τα παιδιά και τους συντρόφους. Πιο ευάλωτα βρέθηκαν να είναι τα άτομα χωρίς εργασία.
Μέχρι στιγμής έχει διερευνηθεί εκτενώς η προστατευτική επίδραση των κοινωνικών δικτύων και των στενών επαφών με φίλους και οικογένεια. Πολύ λίγα, όμως, είναι γνωστά σχετικά με τις επιπτώσεις των στρεσογόνων παραμέτρων των σχέσεων στην υγεία των ατόμων.
Για να εξετάσουν την επίδραση του στρες των σχέσεων σε όλες τις αιτίες θανάτου, οι ερευνητές εξέτασαν δεδομένα από μια μακροχρόνια μελέτη στη Δανία. Πιο συγκεκριμένα, συμπεριέλαβαν δεδομένα από 9870 ενήλικες οι οποίοι ήταν στη δεκαετία των 30, των 40 ή των 50 όταν ξεκίνησε η μελέτη και παρακολούθησαν την υγεία τους από το 2000 έως το 2011.
Οι ερευνητές μέτρησαν το στρες στις σχέσεις συγκρίνοντας τις απαντήσεις που πήραν σε ερωτήσεις σχετικά με το εάν οι σύντροφοι, τα παιδιά, οι συγγενείς, οι φίλοι ή οι γείτονες αποτελούσαν πηγή ανησυχίας ή συγκρούσεων στη ζωή των συμμετεχόντων. Κοίταξαν επίσης τις απαντήσεις τους, σχετικά με τη συναισθηματική υποστήριξη που λάμβαναν και τα συμπτώματα κατάθλιψης.
Κατά τη διάρκεια της μελέτης, το 4% των γυναικών και το 6% των ανδρών πέθανε. Σχεδόν οι μισοί θάνατοι προκληθήκαν από καρκίνο , ενώ οι άλλες αιτίες περιλάμβαναν καρδιαγγειακή νόσο, ηπατική νόσο, ατύχημα και αυτοκτονία.
Σχεδόν ένας στους 10 συμμετέχοντες δήλωνε ότι ο σύντροφός του ή τα παιδιά του ήταν συνέχεια ή πολύ συχνά πηγή απαιτήσεων και ανησυχιών. Το 6% ανέφερε ότι πάντα ή πολύ συχνά είχε συγκρούσεις με άλλα μέλη της οικογένειας και το 2% ανέφερε συνεχείς ή συχνές συγκρούσεις με φίλους. Παράλληλα, το 6% βρέθηκε να έχει συχνές διαφωνίες με το σύντροφο ή τα παιδιά, το 2% με άλλους συγγενείς και το 1% με φίλους ή γείτονες.
Τα άτομα που είχαν πάντα ή πολύ συχνά ανησυχίες ή απαιτήσεις από το σύντροφο, βρέθηκε να έχουν διπλάσιο κίνδυνο θανάτου, σε σύγκριση με αυτούς που σπάνια είχαν τέτοια προβλήματα. Αυτοί που είχαν τις στρεσογόνες εμπειρίες με τα παιδιά είχαν αυξημένο κίνδυνο θνησιμότητας κατά 50% ενώ παράλληλα, οι συχνές συγκρούσεις βρέθηκαν να σχετίζονται επίσης με αυξημένη θνησιμότητα.
Οι συνεχείς ή συχνές συγκρούσεις με συντρόφους και φίλους διπλασίαζαν τον κίνδυνο θανάτου, ενώ οι φιλονικίες με τους γείτονες τον τριπλασίαζαν.
Παράλληλα, οι στρεσογόνοι αυτοί παράγοντες στις σχέσεις, αύξαναν 4-5 φορές τον κίνδυνο θανάτου στα άτομα που δεν εργάζονταν.
Η διαχείριση του στρες μέσα στις σχέσεις, όμως, μπορεί να συμβάλει όχι μόνο στην καλή υγεία, αλλά επίσης στην μακροβιότητα και την καλύτερη ποιότητα ζωής.
Άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι η αρνητικότητα στις σχέσεις σχετίζεται με μεγαλύτερο κίνδυνο θνησιμότητας. Οι μελέτες αυτές εξετάζουν συγκεκριμένα τα διαφορετικά είδη σχέσεων, καθώς και την επίδραση του φύλου στην υπό μελέτη συσχέτιση, προάγοντας έτσι την καλύτερη κατανόηση.
Οι συγγραφείς μάλιστα, σημειώνουν πως όπως το άτομο τρέφεται σωστά και ασκείται για να διατηρήσει την καλή του υγεία, έτσι πρέπει να ενισχύει και τις θετικές πλευρές των σχέσεων του, έτσι ώστε να έχουν προστατευτική δράση. Δεν είναι όμως όλες οι σχέσεις το ίδιο και για αυτό πρέπει να δίνεται η δέουσα σημασία και στις αρνητικές πλευρές.
Οι ερευνητές, ωστόσο, δε θέλουν σε καμία περίπτωση τα άτομα που θα διαβάσουν τα ευρήματα τους να αντιληφθούν ότι πρέπει να τερματίσουν όποια σχέση έχει αρνητικές πλευρές, γιατί αυτό θα οδηγήσει στην κοινωνική απομόνωση που είναι εξίσου επικίνδυνη με μια στρεσογόνο σχέση. Με επίγνωση, κριτική σκέψη και διάθεση αυτοπροστασίας, τα άτομα είναι σημαντικό να καλλιεργούν τις θετικές πτυχές των σχέσεων τους και όχι να επικεντρώνονται στο πως θα «ξεκόψουν» ανθρώπους από τη ζωή τους.
Πηγή: health24, andrologia.gr
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου